Многу родители се загрижуваат кога нивното дете одеднаш ќе удри друго дете или дури и возрасен. Иако на прв поглед може да изгледа агресивно или намерно, удирањето кај малите деца обично не е резултат на лоши намери.
Имено, на рана возраст, децата сè уште не ги разбираат целосно емоциите, ниту своите ниту туѓите, а чувството за емпатија почнува да се развива дури околу тригодишна возраст. Затоа е важно да се знае дека малите деца обично не удираат за да повредат. Нивното однесување најчесто произлегува од голем број природни и развојни причини.
Децата кои сè уште не го развиле јазикот често користат физички реакции за да изразат емоции како што се лутина, фрустрација или потреба за внимание. Не знаејќи како да ги изразат своите чувства на други начини, тие може да посегнат по удирање како начин да „кажат“ она што не можат да го кажат со зборови. Исто така, за време на раниот развој, децата ги тестираат границите и се обидуваат да го разберат светот околу нив. Удирањето може да биде резултат на љубопитност, желба да видат што ќе се случи кога ќе удрат некого. За нив, тоа е дел од учењето за причината и последицата.
Децата се особено чувствителни кога станува збор за нивните играчки, простор или внимание од возрасни. Кога некој ќе им го „загрози“ просторот, или со тоа што ќе им ја земе играчката или ќе им стои премногу блиску, тие може да реагираат импулсивно, бидејќи сè уште не развиле вештини за самоконтрола. Покрај тоа, малите деца често го имитираат однесувањето што го гледаат околу себе. Ако видат постаро дете или дури и возрасен како користи физичка сила, може да се обидат да го сторат истото без целосно да ги разберат последиците од таквото однесување.
Како и возрасните, децата имаат свои „тешки денови“. Ако се преоптоварени со работа, гладни или емоционално преоптоварени, поголема е веројатноста да реагираат бурно. Ударот тогаш не е планиран, туку импулсивен одговор на срам. Некои деца се едноставно почувствителни по природа или реагираат бурно на фрустрација. Додека едно дете може да игнорира помал конфликт, друго инстинктивно ќе реагира со удирање. Темпераментот игра голема улога во начинот на кој детето реагира во одредени ситуации.
Удирањето кај малите деца не треба да се гледа само како знак на „лошо однесување“, туку како сигнал дека детето сè уште учи како да се справи со емоциите, како да комуницира и како да се однесува во општеството. Улогата на родителот е да остане смирен, доследен и разбирачки, бидејќи преку правилно водство, детето учи подобри начини да ги изрази своите чувства.