Руските команданти кои повеќе од девет месеци се обидуваат да го заземат украинскиот град Бахмут се прашуваат дали најавената украинска контраофанзива веќе започнала, пишува весникот The Times.
Претседателот на Украина, Володимир Зеленски, и неговите генерали го сакаат токму тоа. Руските вооружени сили не знаат кога и каде ќе ги нападнат Украинците. Киев сака оваа неизвесност да им предизвика вознемиреност на властите во Москва. Сакаат Русите секој ден да мислат дека утре ќе започне контраофанзивата. Можно е очекуваната „пролетна“ офанзива што Украина планираше да ја започне, воопшто да не се реализирала. Можно е, сепак, Володимир Зеленски да се двоуми со неа затоа што таа мора да биде успешна. Западот сака резултати и затоа му го испрати сето тоа оружје на Киев. Украинците не сакаат да одат во офанзива неподготвени и недоволно способни. Ова не би било добро ниту за Украина, ниту за неговите сојузници.
Бригадата, вооружена со тенкови Leopard 2, борбени возила CV-90 и артилериски системи Archer, неодамна заврши обука во Шведска и моментално се подготвува за борба. Украина неодамна доби ракети со долг дострел Storm Shadow и наводно ги користела минатиот викенд за да ги нападне руските позиции во регионот на Луганск, кои се далеку од фронтот. Украинските вооружени сили веќе извесно време со беспилотни летала ги напаѓаат руските магацини за нафта и гориво и складишта за муниција на територија на Руската Федерација.
Кога ќе започне следната фаза од украинската офанзива, нема да има конвои долги и многу видливи маневри на илјадници војници. Киев, се разбира, ќе направи се за да не загуби голем број војници и машини. Токму затоа Володимир Зеленски бара од Западот борбени авиони F-16. Тие ќе му помогнат да ги заштити своите трупи на фронтот.
Помалите напади на мобилната пешадија, тенкови и борбени возила ќе го „обличат“ непријателот за поголем напад. Овие полесни бригади ќе бараат дупки во руската одбрана и ќе ја принудат Москва да мобилизира резервни сили кои потоа ќе мора да покријат голема површина за да возвратат. Украинските напади ќе бидат побрзи и нема да бараат многу гориво. Врховниот командант на украинската армија, генерал Валериј Залужни, ќе сака да ги нападне точките каде што се допираат различните бригади и да ја искористи лошата комуникација меѓу редовната руска армија и платеничката војска на групата Вагнер. Минатата недела Украинците остварија неколку важни победи во Бахмут токму на сметка на таа лоша комуникација.
Украинските трупи зад фронтот ќе останат расфрлани до неколку минути пред нападот. Иако Киев има стратешки императив – мора да го изолира полуостровот Крим и да го оневозможи т.н копнениот мост што ја поврзува Русија со него – не е неопходно овие две акции да бидат првите што ќе ги преземат Украинците. Поразот на Русите во Бахмут прилично ќе ја потресе Москва, а можно е да го забрза можниот пад на рускиот претседател Владимир Путин.
Ваквиот развој на настаните ќе биде многу примамлив за Володимир Зеленски. Политичкиот пораз на Владимир Путин може да донесе и крај на војната. Сепак, украинските воени лидери најмногу зборуваат за неутрализирање на Крим, кој Кремљ го претвори во огромна воена база со воздушни писти и поморски бази. Не поминува ден, а Кримските Руси да не го нападнат Киев и остатокот од Украина.
Украинското воено разузнавање тврди дека 152.000 руски војници ги бранат окупираните делови на Запорожје и Херсон. Се верува дека Украина подготвила меѓу 160 и 220 илјади војници и модерни тенкови и борбени возила на пешадија за контраофанзивата. Русите се раширени по должината на фронтот долг речиси 500 километри што се протега од Херсон до Доњецк, а во моментов треба да ја бранат реката Днепар, во која доминираат Украинците. Поголем број Украинци би можеле да поминат кај Нова Каховка, но тој е долг километри и подоцна би бил голем логистички предизвик.
Градот Вуледар, каде што се вкрстуваат јужниот и источниот контингент на руската армија и каде Москва испраќа уморни војници, може да биде атрактивна опција. Евентуалниот пробив на Мариупол би бил од големо симболично значење за Украина, а на тој простор нема да има толку битки во урбаните средини бидејќи Русите речиси ги уништија сите. Во исто време, Украинците не би имале каде да се кријат од руските бомбардери и артилерија таму. Без воздушна поддршка, таков маневар би бил доста ризичен.
Пристаништето Бердјанск во регионот Запорожје исто така не е лоша опција, бидејќи тогаш Русија би останала без линија за снабдување што поминува преку Азовското Море. Сепак, тешко е да се стигне до Бердјанск поради речните патишта кои се наоѓаат во негова близина.
Украинците исто така би можеле да одлучат да го нападнат Токмак и неговиот аеродром. Доколку стигнат до него преку Орихив, би можеле да го отсечат копнениот мост меѓу Русија и окупираните делови на Украина и Крим.
Конечно, и можеби најочигледно, украинските сили би можеле да нападнат директно во Мелитопол, при што реката Молохна би го чувала нивното источно крило. Мелитопол се наоѓа недалеку од клучната јужна раскрсница и украинските војници веќе се судрија со руските сили таму. За да го освојат тој град, Украинците ќе треба да ги пробијат некои од најзацврстените руски позиции.
Споменатите опции не се единствените достапни за Украина. За да ги збунат Русите, украинските трупи би можеле да го нападнат Сватов, а потоа да се спуштат во Луганск, а „кулминацијата“ на руските напади на Авдивка би можеле да ја искористат за да го опколат Доњецк. Иако и двете опции значително би ја поткопале позицијата на Русија, прашање е дали украинската економија може да издржи уште една година без пристап до нејзиниот брег.