Често во последно време се наведуваат изјавите на руските ветерани (војници) од времето на шведската инвазија од 1708-09 година, инвазија што веројатно не е историски оправдата.
„Тоа се нашите момчиња, нашите херои, нашите сопрузи. Ако причината зошто тие се борат е погрешна, тие се уште се наши момчиња, наши граѓани“. Со овие зборови д-р. Ана Матвеева од лондонскиот колеџ „King“ ги толкуваше резултатите од последното истражување за односот на руската јавност кон агресијата врз Украина, зборови кои се многу слични на оние од времето на шведската инвазија, пишува EuroNews.
Истражувањето било спроведено во мај од центарот „Левада“, кој Кремљ го прогласи за странски агент, но тие сепак останаа да работат во Русија. На прашањето „Дали ги поддржувате акциите на нашите сили во Украина ?“, 43% одговориле категорично „Да“, а 33% „Дефинитивно да“. Денис Волков, директор на „Левада“, за EuroNews нагласува дека 25 отсто од населението се „цврсти патриоти“ кои целосно ја поддржуваат војната, а 10 отсто од нив сметаат дека треба да се фрли нуклеарната бомба.
Меѓу другото, голем е бројот на оние кои не се согласуваат со војната, но се во ситуација кога нивното воспитување и општествената традиција не им дозволува да зборуваат против неа. Се проценува дека околу 20% од населението искрено се противи на војната, а оваа пропорција не е променета од почетокот. На почетокот на агресијата, тие сепак започнаа протести против војната, но со текот на времето се откажаа, не толку поради репресијата на државниот апарат, туку поради сознанието дека што и да направат во овој момент, нема никако да влијае на државниот врв и нивните одлуки.
На прашањето дали да се продолжи војната или да се започнат преговорите, 48 отсто ја претпочитаат првата опција, а останатите би преговарале. Интересни се одговорите на прашањето „Како мислите дека напредува специјалната операција во Украина ?“ Само 12% рекле „Успешно“, 49% „Релативно успешно“, 20% „Релативно неуспешно“, а 8% „Многу неуспешно“.
Денис Волков издвоил три фактори кои влијаат на односот на руското население кон војната во Украина. Првата е економија и благосостојба. „Важно е да се разбере дека се потрошени огромни ресурси за да се поддржи ова расположение, да се поддржи верувањето дека, генерално, ситуацијата е стабилна. За многумина, можеби дури и престана да се влошува“, објаснува Денис Волков.
Владата на Русија обезбеди средства за семејствата на борците, ја зголеми минималната плата и пензиите. Ситуацијата на бојното поле е важен фактор, но јавноста не е запознаена со бројот на загинати и ранети руски војници. Неподвижноста на линијата на фронтот, сепак, игра сè поважна улога во контекст на негативните информации. Владините тези за формирање на „Нова-Русија“, иако не стигнаа ни до Одеса, во моментов преовладуваат над вестите за повлекувања и порази.
Уште на почетокот на војната, експертите потсетија дека и во првите години од руската воена авантура во Авганистан, бројот на жртви не влијаеше на јавното мислење, но со текот на времето почна да се шири глас, што влијаеше на расположението. Досега, без оглед на проценките, повеќе војници загинале во Украина отколку во десет години војна во Авганистан.
д-р. Ана Матвеева вели дека делумната мобилизација, спроведена минатата есен, имала негативен ефект. „Затоа властите последователно сфатија дека мобилизацијата – освен во екстремен случај – не треба да се спроведува бидејќи тоа доведува до зголемување на социјалните тензии“, заклучува таа.
Додавајќи интересен увид: „Луѓето ја критикуваат Владата и велат дека бидејќи Кремљ се покажа како беспомошен и неорганизиран, тогаш обичните луѓе мора да ги пополнат празнините со испраќање луѓе на фронтот што мислат дека е неопходно. За некои, конфликтот на тој начин добива карактеристики на ‘Народна војна’. Парадоксално, неуспехот на државата да обезбеди тие обезбедуваат простор за вклучување на општеството“, изјавила д-р Ана Матвеева за EuroNews.