Се зголемува бројот на загинати во пожарите кои со денови горат на островот Мауи, властите велат дека ова е најголемата катастрофа во историјата.
Најмалку 80 луѓе загинаа во шумските пожари кои продолжуваат да беснеат на хавајскиот остров Мауи, популарна туристичка дестинација, а бројот може да се зголеми бидејќи стотици се водат како исчезнати.
Гувернерот на Хаваите Џош Грин ова го нарече „најголемата природна катастрофа во историјата на Хаваите“.
„Лахаини е опустошена област, никогаш во животот не сте виделе такво уништување“, рече тој по посетата на ова место, два дена по избувнувањето на пожарот.
Овој град за еден ден преминал од „тропски рај“ во „воена зона“, според жителот Емерсон Тиминс.
Државните власти им дозволија на жителите да се вратат во Лахаина во петокот, што предизвика низа автомобили и камиони преполни со залихи од вода до тоалетна хартија.
Неколку часа подоцна, официјалните лица повторно го затворија патот за сите освен службите за итни случаи, а семејствата продолжија да чекаат во ред долга милја.
Евакуираните жители на овој приморски град веруваат дека нивните куќи се ограбени, а полицијата не ги потврдила обвинувањата.
Јавниот обвинител на Хаваите најави „сеопфатна истрага“ за одговорот на локалните власти на пожарите, кои тие ги обвинуваат дека не ги предупредиле жителите доволно брзо за опасноста. како властите реагираа на пожарите.
Досега 15.000 туристи избегале од островот, а 11.000 жители се без струја, а комуникациите се прекинати, објавија властите.
Прогласена е вонредна состојба и во тек е голема спасувачка операција.
Уништени се стотици згради, додека некои области се изгорени до темел.
„Сè е прашина и пепел“, опишуваат преживеаните кои побегнале од пожарот и престојуваат во привремени засолништа, не знаејќи дали се уште имаат куќи.
Пожарникарите се уште се борат со огнената стихија, со помош на екипи на хеликоптер, кои од воздух фрлаат вода врз пламените јазици.
Шест засолништа за евакуација се отворени на Мауи, а властите претходно изјавија дека се „преоптоварени“ со луѓе и дека ќе ги постават во хотели и апартмани во одморалиштата.
Апелираат и туристите да не доаѓаат на островот.
Пожарот го зафати островот во вторникот и беше дополнително засилен од ураганските ветрови, кои американскиот претседател Џо Бајден подоцна го нарече „голема катастрофа“.
„Лахаина никогаш нема да биде иста“
Жителите на островот сè уште не го знаат целосниот обем на штетата, а илјадници ги загубија своите домови и средства за живот, рече Тиминс.
„Почнувајќи од едниот до другиот крај, апсолутно нема“ – вака Емерсон Тиминс, кој живее на работ на градот на Мауи, ја опиша Лахаина.
„Изгледа дека некој влегол и го разнел.
Стотици луѓе се уште се водат како исчезнати, а Тиминс додава дека се надева дека некои од нив побегнале на север, каде што струјата и комуникациите сè уште се исклучени.
„Ова не е безбедно место“, рече Силвија Лук, поручник-гувернер на Хаваите.
Еден од евакуираните е Том Леонард, кој живее на островот Мауи веќе 44 години.
Тој веќе два дена минува на стадионот, кој служел како засолниште за преживеаните, а за Би-Би-Си вели дека не знае каде ќе оди понатаму.
„Ништо не остана таму. Ќе бидат потребни години (да се врати сè)“, вели Леонард.
Камуела Кавакоа, кој во вторникот беше евакуиран со семејството и шестгодишниот син, вели дека „едвај успеале“ да се спасат од пожарот.
Беше тешко да седам таму и само да гледам како мојот град гори и да бидам немоќен да направам било што… Бев беспомошен“.
Брајан Агиран (26) го изгаснал пожарот со огромни кофи вода и за чудо ја спасил семејната куќа.
Сепак, тој не сака да се врати таму.
„Секогаш кога ќе ги затворам очите, ќе го видам Армагедон, Лахаина никогаш нема да биде иста“, вели тој, додавајќи дека не може ни да спие.
Како и другите локални жители, тој стравува дека бројот на жртви може да се зголеми.
Жителите на Канапали, град северно од Лахаини, каде пожарот стигна до локалната пумпа, исто така беа евакуирани во петокот вечерта.
Два часа подоцна, пожарот бил локализиран, потврдија официјални лица.
По три непроспиени ноќи грижи за своето семејство на островот, 21-годишната Калаикаумака Џонсон оди на работа.
Келнерката е во главниот град на островот – Хонолулу, но сè што мисли е нејзиното семејство, милји подалеку.
„Одам да спијам и само се будам со повраќање, а потоа почнувам да плачам затоа што не можам да престанам да размислувам за тоа што се случи со мојот народ и моето семејство“, вели таа.
Нејзината мајка останала во Лахаина за да го заштити домот.
Таа го поминала денот заковувајќи даски за прозорците и вратите за да ги спречи луѓето да провалат.