Помеѓу бестрашните, храбрите и моќните жени кои ја променија историјата и се осмелија да прават работи што во тоа време беа незамисливи, секако е малку заборавената феминистичка икона, основачот на Меѓународниот ден на жената, Клара Цеткин.
На Првата меѓународна женска конференција во 1910 година во Копенхаген, организирана од Социјалистичката интернационала, тогаш прославената германска социјалистка Клара Цеткин предложи еден ден во годината да биде посветен на жените. Нејзиниот предлог бил прифатен и првиот ден на жената бил прославен на 19 март 1911 година. Подоцна беше променет на 8 март, бидејќи на тој ден во 1917 година, жените во Советскиот Сојуз добија право на глас.
ОН го усвоија датумот во 1975 година и го прогласија за Меѓународен ден на жената.
Клара Цеткин, ќерка на селски учител, цел живот жестоко се бореше за правата на жените и работниците. Таа бараше еднаква плата за жените и мажите, се залагаше за право на глас на жените и генерално за подобрување на положбата на жената во општеството, како и еднаквост во воспитувањето на децата.
„Оној што им дозволува на капиталистите да ги угнетуваат работниците, им дозволува и на мажите да ги угнетуваат жените. Тие ќе останат угнетени додека не станат економски независни. Ако целта е жената да стане слободно човечко суштество, тогаш не треба да и се одзема работата, ниту да и се скрати работното време, ниту да се ограничат областите во кои може да работи“, беа зборовите на познатиот германски револуционер, кажани во Париз во 1889 година.
Родена е во 1857 година во источногерманското село Видерау помеѓу Лајпциг и Кемниц. Таа израснала во дом во кој се негувале христијанските и хуманистичките идеи. Таа беше една од првите жени во Германија на која и’ беше дозволено да се обучи како учителка. Посетувала настава во Лајпциг, во класата на Огист Шмит, кој бил голем борец за правата на жените. Таа, исто така, се приклучи на Германската социјалдемократска партија.
Со својот животен сопатник и голема љубов, еврејскиот револуционер Осип Цеткин од Одеса се преселила во Париз. Таму добија два сина и таа го промени моминското презиме од Ајснер во Цеткин, и покрај тоа што не беше мажена за него.
Во Париз пишувала за француски и германски работнички весник. Кога починал нејзиниот сопруг, таа останала со две мали деца и без приходи, па се преселила во Штутгарт. Таму се вработила како уредничка на пролетерското женско списание „Једнакост“. Подоцна се омажила за поетот и сликар Георг Фридрих Зундел, 18 години помлад од неа.
Таа беше првата жена што го достигна врвот на социјалдемократите, а како делегат на КПД, за време на Вајмарската Република во 1920-тите, беше претставник во германскиот Рајхстаг. Помина многу време во Москва, каде ја водеше женската канцеларија на „Третата интернационала“. Таа ја отвори седницата на германскиот Рајхстаг како најстар пратеник на 30 август 1932 година, но неколку месеци подоцна побегна во Москва од нацистите.
Шест месеци по нејзиното бегство, таа почина на 76-годишна возраст во палатата Архангелское во близина на Москва, а нејзината урна се наоѓа во ѕидовите на Кремљ во Москва. 600.000 луѓе присуствуваа на нејзиниот погреб во 1933 година.
Клара Цеткин беше национална икона во поранешна ГДР. Нејзиниот лик ја красеше банкнотата од десет марки. Секој 8-ми март, нејзината куќа во Видерау беше место на еден вид социјалистички аџилак.
Таа се залагаше и за подобрување на улогата и положбата на жената во семејството. Таа рече дека бракот треба да се заснова на меѓусебна комплементарност и поддршка и дека двајцата родители треба да бидат одговорни за воспитувањето на децата, а не само мајката.
„Како што мажот и жената си припаѓаат еден на друг во воспитувањето на детето, затоа што воспитувањето е второ создавање на дете и во многу случаи поважен дел од создавањето на дете, а подоцна и на човечко суштество дека домаќинството ги носи со еднаква умешност и задоволство“, рекол Цеткин пред повеќе од 100 години.