Републиканецот Залмај Халилзад, поранешен американски амбасадор во Обединетите нации и Ирак и специјален претставник за Авганистан за време на мандатот на Џорџ Буш во Белата куќа, во напис за National Interest претстави неколку фактори кои го тераат да верува дека војната во Украина ќе заврши следната година.
Според него, постојат четири причини зошто 2025 година би можела да биде година на крајот на украинската војна, но има и многу причини зошто таа би можела да продолжи во догледна иднина. Главен меѓу нив е големиот јаз меѓу Владимир Путин и Володимир Зеленски кога станува збор за потенцијалните услови во кои би се нашле. Сепак, како што оценува Халилзад, се чини дека факторите кои го фаворизираат крајот на војната се се посилни.
Првиот фактор, вели тој, е брилијантниот и смел украински воен потег за инвазија на рускиот регион Курск. На краток рок, тоа секако имаше големо влијание врз состојбата на работите – војната се прелеа во самата Русија и Москва се покажа ранлива. Ваквиот развој на настаните веројатно го направи продолжувањето на војната на Путин нешто поконтроверзно меѓу Русите.
Нападот во Русија го зајакна и моралот во Украина. Поголемиот дел од оваа година, Украинците тешко се борат и страдаат економски, што резултираше со опаѓање на поддршката за војната. Украинскиот напад го забави и падот на западната политичка поддршка за војната во Украина. Ова наметна дополнителни воени и репутациски трошоци за Русија, а доколку може да се одржи окупацијата на руската територија, тоа може да биде адут во преговорите за завршување на војната.
Исто така, како уште еден важен фактор, напредувањето на украинските сили во Русија беше нешто многу ризично. Околу 10.000 војници мораше да бидат повлечени од нивната претходна критична одбранбена мисија во источна Украина, можност Кремљ да ја искористи, како што навистина направи, особено во Доњецк, каде што силите на Путин напредуваат.
Руските тактики, од друга страна, стануваат сè побрутални, што резултира со зголемени жртви и загуби за Украинците, како на бојното поле во источна Украина, така и на други места. Се чини, како што оценува и овој експерт за надворешна политика, дека целта на Русија е што е можно повеќе да ја осакати енергетската инфраструктура на Украина за претстојната зима. Нападите врз капацитетот и инфраструктурата за производство на електрична енергија на Украина се зголемуваат и најверојатно ќе продолжат. Резултатот најверојатно ќе биде намалување на достапноста на електрична енергија на околу 12 часа дневно, што ќе биде тежок товар за цивилното население и веројатно ќе го направи продолжувањето на војната уште понепопуларно.
Третиот момент е дека можностите на Русија и Украина за голема воена ескалација се многу ограничени и ризични. Украина сака голем број оружја со долг дострел со кои би ѝ се заканувала на Русија уште повеќе или подиректно вклучување на НАТО или поединечни членки во конфликтот. Украинскиот претседател и неговиот тим веројатно веруваат дека тоа би биле чекорите кои можат да ја свртат војната во нивна полза. Сепак, изгледите за двете од овие опции не се големи поради потенцијалните ризици поврзани со ескалацијата и конфликтот меѓу Русија и Западот, како што оценуваат американските и другите клучни западни лидери.
Во меѓувреме, Русија се закани дека ќе прибегне кон употреба на нуклеарно оружје, но таквиот потег ќе носи големи ризици во неколку области и веројатно нема да се случи, освен во такви екстремни околности што е многу неверојатно. Според Халилзад, вистинските опции се договор наскоро или договор по уште неколку години борба.
Четвртиот фактор се трендовите во САД и Европа, кои не се за продолжување на војната на неодредено време. Улогата на САД беше клучна во поддршката на отпорот на Украина, а Европејците беа вториот најважен извор на таа поддршка. Сепак, по претстојните претседателски избори, САД најверојатно ќе ја намалат поддршката со текот на времето. Доколку биде избран, Доналд Трамп наскоро ќе почне да се залага за дипломатско решение, смета американскиот дипломат, но во случај на победа, демократската кандидатка Камала Харис тешко ќе го одржи сегашното ниво на поддршка.
Трендот во Европа, особено во Германија по неодамнешните избори, на кои политичките групи кои се противат на поддршката на војната во Украина се покажаа добро, веројатно ќе резултира со тоа што Берлин значително ќе ја прилагоди својата политика. Германскиот канцелар Олаф Шолц веќе ја објави својата решеност да се заложи за мировен договор преку мировна конференција на која, за разлика од последната мировна конференција во Швајцарија, би учествувала и Русија.
По изборите во САД, како што посочува, и американските сојузници треба да го прифатат решението на војната во Украина со договор како главна цел. За поддршка на оваа цел, стратегијата мора да биде двонасочна – поддршката за Украина мора да остане силна, бидејќи без неа Путин нема да биде заинтересиран за решение преку преговори, а исто така силен ангажман со Русија и Украина за модалитетите на преговорите и услови за разумен исход, заклучува Залмај Халилзад.