Во минатото, пред да напредува модерната медицина, дури и близнаците кои преживеале раѓање се сметале за ретки, а тројките биле вистинско чудо! Затоа и не е чудно што светската сензација предизвикала на 28 мај 1934 година со тоа што една жена во Канада родила пет девојчиња живи и потполно здрави!
Првите петорки за кои се знае дека го преживеале раѓањето и раното детство се родени во близина на селото Корбеј, веднаш надвор од Норт Беј во Онтарио, Канада. Анет, Сесил, Ивон, Мари и Емили Дион се родени два месеци порано и повеќето од нив се плашеле дека, бидејќи се толку мали, нема да преживеат, пишува „ Историски забавник “.
Меѓутоа, на светот им ги донел д-р Алан Рој Дафо, кој организирал други родилки да донираат млеко за да ги прехранат петорките, а се вклучиле и сестрите од канадскиот Црвен крст и – сите пет девојчиња преживеале. Бебињата преку ноќ станаа ѕвезди … и тоа беше најлошото нешто што можеше да им се случи!
Најголемата „туристичка атракција“ во Канада.
Семејството Дион беше сиромашно. Таткото и мајката биле работници и едвај врзувале крај со крај. Доволно беше Владата на Канада да процени дека девојчињата „немаат услови“ за правилен раст и квалитетен живот, а старателството им го одземаа на родителите, доделувајќи му го на д-р Дафо, пишува порталот „The vintage Вести”.
И покрај тоа што бебињата биле потполно здрави и добро негувани, на само четири месеци биле сместени во специјално изградена болница. Оваа институција на прв поглед личела на секоја друга болница, но имала и некои „контроверзни делови“ – соби кои беа отворени за туристи, личеа на забавен парк и каде посетителите можеа да „набљудуваат“ петте близначки во игра или некои други секојдневни активности.
Местото набрзо станало познато како „Квинтленд“, а девојките биле најголемата туристичка атракција во земјата. Беа под постојан надзор, згрижени од армија медицински сестри и лекари кои вршеа бројни научни истражувања. Ретко виделе некој што не бил член на лекарскиот тим. Според сведочењето на оние кои се грижеле за нив, девојките научиле да кажуваат „доктор“ наместо „мамо“.
Секој момент од петорката бил внимателно испланиран. Тие се појавувале пред посетителите три пати на ден, а бидејќи јавноста била многу заинтересирана за нив, набрзо во продажба се најдоа и „сувенири“, од кои секако најпопуларни беа куклите по моделот на Анет, Сесил, Ивон, Мари и Емили.
Во периодот од 1934 до 1943 година „Квинтленд“ го посетиле над три милиони луѓе, а се се одвивало со одобрение на канадските власти. Девојките се појавија и во три холивудски филмови кои во суштина беа измислени приказни за нивните животи, а во 1939 година и беа претставени на идната британска кралица Елизабета Втора.
Се верува дека владата и локалните претприемачи благодарение на овој „бизнис“ оствариле профит од речиси половина милијарда долари. Сестрите Дион, се разбира, никогаш не виделе ни цент од овие пари.
Трагичен живот надвор од „стаклено ѕвоно“
Девојките биле „изложени“ до својата деветта година. По избезумената битка за старателство во ноември 1943 година, тие конечно беа вратени кај нивните родители. Сепак, ова не беше „среќниот крај“ на нивната приказна…
По првичната траума од враќањето кај татко им и мајка им, кои им биле потполни странци, сестрите повторно се нашле во „шоу-бизнис“. Овој пат, оној кој бил принуден (и заработил од) од нивните родители. Сестрите беа однесени на турнеи, јавно изложени на толпата, сè за да заработат повеќе пари. Воопшто немале пријатели, се школувале дома и воопшто – многу малку знаеле за светот надвор од „стаклено ѕвоно“ во кое живееле. Во подоцнежните интервјуа ги обвинија родителите за вербално и физичко малтретирање.
– Парите се чудовиште, а толку многу луѓе околу нас за жал им подлегнаа – изјави подоцна еден од нив.
Тие живееле со семејството до својата 18-та година, а потоа ги прекинале сите контакти со нив и со доктор Дафо. Наспроти светлата на сцената под која пораснале сестрите Дион, тие подоцна водеа тивки и затскриени животи. Трите се венчале и добиле деца. Едната станала калуѓерка.
Владата на Онтарио формално им се извини на сестрите за експлоатацијата што ја трпеле како деца. Во март 1998 година добија 4 милиони како отштета за деветте години поминати во „Квинтленд“.
Емили почина во 1954 година како последица на мозочен удар. Мери почина во 1970 година поради згрутчување на крвта. Останатите три сестри живееле заедно додека едната од нив – Ивон – не починала во 2001 година.
Денес се живи само две сестри – Анет и Сесил.
За нивниот живот беа снимени неколку документарни филмови, а се напишани и три книги кои послужија како инспирација за неколку серии и филмови.