На почетокот на оваа година, украинската армија го започна преминот кон системот корпус-бригада со формирање корпуси како оперативни единици, што требаше да го подобри извршувањето на операциите, но некои претходни проблеми го забавија развојот.
По пролетната консолидација на одбранбените линии во повеќето сектори, украинската армија го започна процесот на транзиција од армиски дивизиски кон корпус-бригаден систем на команда и раководство.
Долго време, еволутивниот процес на развој на украинската армија не можеше да го следи развојот на терен, а поради постојаното воведување на нови единици, таа не можеше ниту да управува со одбраната. Во првите месеци од војната, системот на команда и контрола во украинската армија беше доведен до работ на оперативност.
Единици од составот на територијалната одбрана се влеаја во формирањето на копнената армија, доведувајќи ги и своите регионални оперативни штабови. Така, во летото 2022 година, украинската армија имаше генералштаб на стратешко ниво и дури 24 оперативни команди во регионите.
Од 24-те оперативни команди, се издвојуваат четири оперативно-стратешки команди: Западна, Северна, Источна и Јужна. Ова воспостави многу сложен систем со голем број штабови кои честопати не беа во можност да ги спроведат сите наредби на Генералштабот.
Колку било сложено формирањето на украинската армија укажува фактот што во тој период командата на тактичката група знаела да командува со 10 до 15, наместо со 3 до 5 бригади. За да се стабилизира постојната ситуација, биле формирани четири оперативно-стратешки групи под имињата „Хортиција“, „Днипро“, „Таврија“ и „Север“.
Овие оперативно-стратешки групирања требаше да бидат преодно решение, исто како и независните баталјони, но, од повеќе причини, ова решение беше задржано до денес. Во оваа смисла, посебен предизвик претставуваат независните баталјони кои дејствуваат како територијални единици во една област.
Без оглед на нејзината борбена вредност, материјално-техничките ресурси или човечката сила, модерната механизирана бригада мора да биде мобилна и оперативна, што значи дека мора да биде способна да води војна на кој било дел од фронтот каде што е потребно и да „пополнува“ дупки во одбраната.
Сириски и реформи
Во февруари 2024 година, се случи промена на врвот на украинската армија со разрешување на генералот Залужни, чие место беше заменет од командантот на армијата, Александар Сирски.
Заедно со промената на Генералштабот, пристигнаа и нови стратешки насоки, според кои е забележано намалување на ефикасноста на силите на украинската армија, заедно со низа предизвици во лидерството и командата. Конечно, од април започнува процесот на формирање на 20 армиски корпуси според планот, од кои 17 се моментално формирани.
Сепак, украинскиот Генералштаб, охрабрен од успесите на единиците за беспилотни системи, формира уште еден осми тип армија со Силите за беспилотни системи. Едноставно кажано, сите оператори на беспилотни летала заедно со работилниците и помошната инфраструктура остануваат во своите зони, но тие повеќе не се командувани од регионалните штабови.
Проблеми и предизвици
Голем број успешни и претежно напаѓачки бригади честопати не ги почитуваа наредбите на оперативно-стратешките групи, од кои сега има три наместо четири. Сепак, проблемот е помалку оперативен – тактички и тактички групирања составени од неколку бригади и баталјони кои се распаѓаат во корпуси кои го преземаат фронтот без да знаат што имаат на располагање.
Она што претставува итен проблем е тоа што некои корпуси примија бригади кои се далеку надвор од зоната на одговорност, а чие извлекување од таа област би ја загрозило одбраната на секторот.
Третиот проблем е пополнувањето на единиците на инженерскиот корпус, јачината на беспилотните системи итн., бидејќи наместо да се мобилизираат припадници на овие родови, сега од секоја бригада се црпат најспособните поединци и единици за потребите на корпусот.
Така, Третиот армиски корпус, предводен од Третата јуришна бригада, доби фронт од 120 километри во зоната Донбас, што е доста голема работа и покрај 50.000 војници на овој корпус. Слична е ситуацијата и во другите корпуси, каде што квалитетот на снабдувањето прави вистинска разлика.
Системот на корпуси дава најдобри резултати за корпусите кои обезбедиле снабдување со нова западна технологија, каде што, за разлика од претходната пракса, сега украинскиот Генералштаб го одредува квалитетот и динамиката на снабдувањето според заслугите.
Најлоша е состојбата со механизираните бригади, кои имаат сè помалку жива сила поради напорите на украинскиот Генералштаб да го организира новоформираниот корпус со нови единици. Најдобар пример се 72-та и 30-та механизирана бригада, кои се меѓу најславните во украинската армија, а во моментов имаат само 30 проценти од својот состав.
Она за што се согласуваат сите украински офицери е дека прогласувањето мобилизација нема алтернатива повеќе од две години и дека руските успеси на фронтот во голема мера се постигнати преку неа. Транзицијата кон корпусен систем ќе овозможи поголема флексибилност, но нема да го замени сè послабото екипирање на единиците.