Смеата често се смета за знак на блискост во врската – може да го смири конфликтот и да ја продлабочи поврзаноста. Но, не секој хумор е добронамерен. Понекогаш, скриеното непријателство и потребата за доминација всушност се скриени зад шегите. Пасивните форми на презир, како што се сарказмот и задевањето, честопати се кријат зад фразата „Тоа е само шега!“, но можат да имаат длабоки емоционални последици, вели психологот Марк Траверс. Тој споделува три начини на кои презирот може да се скрие во хуморот во врските.
1. Шеги за работи што сте ги замолиле да престанат да ги споменуваат
„Ако му ставите до знаење на вашиот партнер дека одредена тема е чувствителна – како што е вашиот изглед, вашата работа или вашето семејство – и тој сè уште се шегува за тоа, а потоа ве обвинува дека сте „премногу чувствителни“, тоа не е безопасно задевање. Тоа е начин да ја минимизирате вашата непријатност и да ги игнорирате границите. Преку ваквите „шеги“, партнерите покажуваат дека ја ценат сопствената забава повеќе од вашите чувства и дека користат хумор за да ја одржат контролата“, објаснува Траверс за Psychology Today.
Ако се чувствуваме засрамени или нападнати по ваквите коментари, тоа е знак дека станува збор за манипулација, а не за игра.
2. Сарказмот е нивната главна форма на комуникација
Сарказмот може да биде забавен, но кога станува примарен начин на изразување – особено ако почесто е насочен кон нас отколку што се споделува со вас – честопати крие фрустрација и непријателство.
Психологот истакнува: „Речениците како „Секако дека заборави, па тоа е типично за тебе“ може да предизвикаат смеа, но во позадина е понижувањето и избегнувањето на одговорност. Кога овој вид хумор постојано се користи во врската, тоа може да биде начин да се избегне ранливоста и да се одржи емоционална дистанца.“
3. Шеги на ваша сметка пред другите
Ако партнерите користат хумор за да привлечат внимание или да изгледаат смешно пред другите – додека ја изложуваат другата личност на непријатни или лични коментари – тоа не е рамнотежа, туку конкуренција.
„Сите во просторијата може да го сметаат ова за безопасна шега, но ако се чувствувате засрамено или нападнато, вашиот впечаток е многу важен. Кога постојано сте мета на шеги и немате простор да изразите како се чувствувате, хуморот станува оружје, а не средство за поврзување“, заклучува Траверс.