Секој си има свое мислење за тоа колку време е потребно за да се заборави бившиот партнер. Некои веруваат дека се потребни неколку месеци, други тврдат дека трае со години, а постои и општоприфатено верување дека е потребна половина од времетраењето на врската за да се опорави. Но вистината е дека емоционалното отпуштање ретко оди непречено, а уште поретко толку брзо колку што би сакале. Многумина ќе признаат дека малите нешта како мирис, песна или стара фотографија можат да ги вратат во чувства за кои мислеле дека одамна се исчезнати.
Според истражување објавено во март оваа година, вистинското емоционално ослободување од поранешен партнер може да потрае и до осум години. Учесниците покажаа само делумно намалување на емоционалната поврзаност по повеќе од четири години. Ова не значи дека лицето активно страда осум години, туку дека емоционалната трага останува присутна многу подолго отколку што повеќето очекуваат – како емоционален отпечаток од прст што полека се брише.
Нашето тело и мозок реагираат на раскинувања на сличен начин како зависноста.
„Љубовта ги активира центрите за награда во мозокот, ослободувајќи допамин, окситоцин и други хемикалии. Кога таа стимулација ќе престане, мозокот доживува емоционално повлекување. Затоа раскинувањето е често болно дури и кога знаеме дека било вистинското – затоа што мозокот сè уште се обидува да се репрограмира без вообичаените извори на удобност и безбедност“, објаснува психологот Марк Траверс за Psychology Today.
Дополнително, долгорочните врски честопати ги замаглуваат границите помеѓу личниот идентитет и улогата на партнерот. Кога врската завршува, едно лице може да се чувствува како да изгубило дел од себе. Враќањето на чувството за себе без вашиот поранешен партнер бара време, интроспекција и нови искуствени основи.
„Овој вид на внатрешно обновување се случува бавно и честопати трае со години, поради што е сосема разбирливо што емоционалното ослободување не доаѓа брзо – туку во бранови, со повремени неуспеси“, заклучува Траверс.