Рускиот претседател Владимир Путин во саботата изјави дека речиси се чинело дека чекал покани за преговори и тоа би можело да биде искрено.
Досега Киев се обидуваше да ги балансира политичките и воените цели, но притисокот ќе се зголеми во наредните месеци за да покаже резултати. Давањето приоритет на политичките цели, доколку Киев избере таков пат, веројатно би значело поголеми воени загуби и со тоа ќе го ослабне потенцијалот на Украина на долг рок. Ова може да ги продлабочи разликите меѓу претседателот Володимир Зеленски и шефот на украинските вооружени сили Валериј Залужни , чија популарност во Украина сега се споредува со онаа на Зеленски. Тоа го напиша пред неколку дена Teneo, консултантска компанија која се покажа како докажан аналитички извор.
Руската агресија врз Украина доживеа нов момент со одлуката на Москва да се повлече од договорот за извоз на украински житарки. Сè поочигледно е дека овој чекор имаше за цел да го сврти вниманието на меѓународната јавност од битките на украинското копно кон Црното Море, каде што Кремљ ѝ се закани на Романија, уште една членка на НАТО – заканите за Полска веќе станаа формулични – и Не е неважна ниту пораката што ја испраќа.Турција. Руските напади врз украинските пристаништа имаат за цел да го ослабат целокупниот економски потенцијал на таа земја, претставувајќи го на Запад како сè поголем финансиски товар во нејзината реконструкција. Заканата од можна поморска блокада би била тежок удар за Киев, иако околу 50 отсто од житото не оди во светот преку рутата на Црното Море. Украина без море – Азов е окупиран, црноморските пристаништа може да се блокираат – ја губи својата стратешка и геоекономска важност.
Рускиот претседател Владимир Путин во саботата изјави дека речиси се чинело дека чекал покани за преговори и тоа би можело да биде искрено. Москва е свесна дека, под сегашните околности, нејзината армија не е во состојба да постигне некој голем пробив на украинскиот фронт, па затоа е погодна опција да го зачува она што го има. Крим го има централното место во сите планови, тој е крунскиот скапоцен камен, Путин би го вратил Донбас на Украина само да може да го задржи тој полуостров. Во овој контекст, неопходно е да се види ескалацијата на Русија, вклучително и зголемувањето на возраста за мобилизација, како лост со кој сака да го принуди Западот да изврши притисок врз Киев да се согласи на преговори. Ако не успее, сепак ќе му треба војска.
Треба да се биде внимателен бидејќи Русија секогаш може да користи камуфлажа, но се чини дека Кремљ би бил наклонет кон примирје, можеби сериозни мировни преговори, бидејќи е убеден дека времето работи во нејзина полза.
Непознатото во овој момент е Киев. Војните се карактеризираат со политички барања кои воените команданти не ги сметаат за рационални. Украина нема долга историја на цивилна контрола над војската, така што тезата на Тенео за спорот меѓу претседателот и командантот изгледа веродостојна. Времето минува, есента се ближи (се потсетувам на, ми се чини, сè уште актуелната теза на Вилијам Барнс, директор на ЦИА, од почетокот на годината дека следните шест месеци се клучни), политичките околности ќе се променат на Запад и Зеленски е свесен за потребата да ја покаже способноста на украинската армија да постигне пробив. Тенео известува: „Украина мора да ја демонстрира ефикасноста и супериорноста на офанзивното западно оружје на бојното поле, што би му дало на Киев силен дополнителен аргумент во барањето продолжување на таквата поддршка“. Генералот Залужни се води по воена логика, Зеленски сака политички ефект затоа што се ближат изборите, на самитот на НАТО во Вилнус му беше речено – првпат објавено – дека не треба претерано да го критикува Западот. Тој вети дека ќе ја протера целата руска војска од земјата, но сериозно не ги проби одбранбените линии на агресорот. Се шпекулира за одложување на украинските избори, кои не би биле добро прифатени од Западот, веројатно ниту од украинската јавност.
Стабилноста и единството на украинската политичка елита беа вредност што го поттикна Западот да обезбеди целосна помош. Поделбата на овој фронт ќе биде од корист за руските сојузници на Запад и може да има негативни последици за севкупната поддршка. Русија е свесна за тоа и затоа ескалира на море, повикувајќи на мир на копно.