Јагликата е меѓу првите растенија кои почнуваат да цветаат напролет.
Јаглика е растителен вид кој е широко распространет и во јужна и западна Европа, како и во југозападна Азија и северозападна Африка.
Таа е многу лесна за одгледување, па често може да се види во рана пролет во градините и на балконите. Погодна е за ниски температури и е исклучително отпорна на студена зима, што само значи дека во текот на летото треба да се заштити од светлото сонце.
Лековити својства на јагликата
Од лековитите материи, таа содржи: натриум, калциум, сапонин, примаверин, примулаверин, а во самиот цвет и флавоноиди. Листот содржи многу витамин Ц, и каротин, кристализирана примарна киселина.
Јагликата не се користи доволно, иако е многу вредно лековито растение. Има долга историја на употреба како лек, а особено се користи во лекување на состојби кои вклучуваат грчеви, парализа, како аналгетик и антипиретик.
Бидејќи ова растение содржи сапонини и тие делуваат како експекторанти, како и салицилати, кои се главната состојка на аспиринот, делува и на смирување на воспаленијата и против треска. Лекот не треба да се препишува на бремени жени, на пациенти кои се чувствителни на аспирин или на оние пациенти кои земаат антикоагулантни лекови.
Јагликата зазема значајно место во народната медицина
Исто така, постојат одредени ограничувања при употребата на џагер, бидејќи во ретки случаи се можни алергиски реакции или дигестивни проблеми. Исто така, препаратите базирани на ова растение не се препорачуваат за трудници и доилки, поради содржината на сапонин, што може да предизвика несакани ефекти.
Во природа, јагликата расте по ливади, чистини и шуми, од март до мај, но поради човечка негрижа – прекумерно и неправилно берење, значително е разредена и многу малку нејзини природни живеалишта се среќаваат. Меѓутоа, денес јагликата се одгледува како градинарско растение, со стотици „припитомени“ видови, сорти и хибриди, кои се разликуваат по боја, форма и периоди на цветање.