„Време е да преземеме храбри чекори кон нашата заедничка одржлива иднина. Pegasus е храбра и остварлива визија за блиската иднина на суперјахтите“, вели Џозеф Форакис.
88-метарската јахта ќе има речиси сè што е потребно за неа, од базен кој може да се претвори во хелиодром доколку е потребно, кади за хидромасажа, балкони на преклопување до соларни централи и литиум-јонски батерии. Сепак, таа џиновска јахта ќе биде посебна по нешто сосема поинакво – практично ќе биде невидлива на отворено море. Станува збор за суперјахта наречена Pegasus чиј концепт го развива Џозеф Форакис. Од своја страна ќе има своевидни крила кои ќе ја рефлектираат околината со огледало стакло и на тој начин ќе го спојат садот со него.
– Сакав да направам јахта која е блиску до морето и природата, направена од облаци кои лебдат над водната линија. Сакав да бидам дел од природата спојувајќи се со неа, станувајќи речиси невидлив – поетски ја опишува Форакис својата инспирација за CNN.
Сончевите централи на покривот на јахтата ќе ги напојуваат електролизерите, кои потоа ќе го извлечат водородот од водата и ќе го претворат во електрична енергија за да ги напојуваат батериите. Дизајнерот на јахтата наведува дека ќе има нула емисија на јаглерод и речиси долготраен опсег. Тој нагласува дека тоа ќе биде и првата 3Д принтана суперјахта во светот.
Посебна карактеристика на внатрешноста на јахтата ќе биде „Дрвото на животот“ кое се протега низ сите четири палуби поврзани со спирални скалила. Тоа нема да биде украс, туку ќе служи како јадро на хидропонска градина во која ќе се одгледува свежа храна.
Иако Форакис добил неколку барања од клиенти, тој тврди дека неговата јахта засега е само концепт. Проектантот, пак, очекува тој да биде готов до крајот на 2030 година, а времетраењето на самата градба го проценува на пет до седум години. Тој предупредува дека неговиот развој не се заснова на фикција, туку на научни факти.
– Време е за храбри чекори кон нашата заедничка одржлива иднина. Pegasus е храбра и остварлива визија за блиската иднина на суперјахтите во кои човекот и машината живеат во хармонија со природата наместо да се натпреваруваат или да ја загрозуваат – уверен е Форакис.