Ризикот од когнитивен пад се зголемува со возраста и вклучува проблеми со меморијата и концентрацијата. Деменцијата, која значително влијае на секојдневниот живот и независноста, станува голема загриженост. Ситуацијата е дополнително комплицирана од фактот дека многу постари луѓе имаат и други хронични болести, што го зголемува ризикот од когнитивни тешкотии. Експертите предупредуваат дека ова создава маѓепсан круг во кој когнитивните проблеми го влошуваат физичкото здравје, а физичките болести дополнително ја нарушуваат функцијата на мозокот.
Исхраната се покажа како важен фактор во одржувањето на здравјето на мозокот. Истражувањата покажаа дека моделите на исхрана како што е медитеранската исхрана, богата со интегрални житарки, риба, овошје и зеленчук, можат да го намалат ризикот од деменција. Новото истражување отиде чекор понатаму и го испита влијанието на поединечните видови храна врз когнитивните способности кај постарите возрасни лица со повеќе хронични заболувања. Резултатите истакнаа три групи на храна:
- печурки и алги
- ореви
- млечни производи.
„Печурките или алгите имаа најголем ефект, проследени од млечните производи и јаткастите плодови“, велат истражувачите, според EatingWell.
Се покажа дека печурките и алгите имаат најсилен позитивен ефект врз здравјето на мозокот, проследени од јаткастите плодови и млечните производи.
Она што го јадеме влијае не само на телото, туку и на умот
Покрај тоа, свежото овошје имало силна поврзаност со ориентацијата (препознавање на место и време), додека зеленчукот и ориентацијата биле најмалку поврзани со други когнитивни функции. Овие врски, според авторите на студијата, сугерираат дека одредена храна може директно да ја поддржи меморијата и вниманието.
Заклучокот од истражувањето е дека исхраната игра голема улога во зачувувањето на когнитивните способности, особено кај постарите возрасни лица кои веќе имаат хронични заболувања. Додавањето печурки, јаткасти плодови и млечни производи во вашата дневна исхрана може да придонесе за подобра концентрација и меморија.
Иако студијата не докажува причинско-последична врска, таа обезбедува силна основа за идни истражувања и е потсетник дека она што го јадеме влијае не само на телото, туку и на умот.