Во време кога самопочитта и сликата за себе се во центарот на вниманието, важно е да се направи разлика помеѓу здравата самољубие и нарцизмот.
Љубовта кон себе вклучува урамнотежено гледиште за личната вредност и благосостојбата, додека нарцизмот е прекумерно прикажување на самовосхитување кое често ги оштетува односите и менталното здравје.
Самољубието е неопходен атрибут за нашата благосостојба. Тоа значи прифаќање и почитување на себе на здрав начин. Ова вклучува прифаќање на вашите силни и слаби страни, поставување здрави граници и искрено помагање на другите без да очекувате непосредни награди.
Поединецот кој практикува самољубие им помага на другите и поддржува здрави односи додека одржува стабилна и избалансирана самодоверба.
Од друга страна, нарцизмот е екстремна форма на самодоверба која често вклучува постојано барање за обожавање и изразен недостаток на емпатија.
Нарцисот обично бара постојано внимание и не е во состојба да ги почувствува и разбере потребите на другите. Ова често води до раскинати врски и постојан конфликт, бидејќи нарцисоидните поединци често го гледаат светот само преку призмата на личниот интерес.
Главните разлики се јасни: самољубието помага да се создаде урамнотежена самодоверба и помага да се развијат здрави врски, додека нарцизмот се фокусира на потребата за постојано обожавање и често ги оштетува врските и менталното здравје.
Луѓето кои практикуваат самољубие се способни да ги прифатат своите слабости и да работат на нив, додека нарцисите често ги негираат слабостите и ја префрлаат вината на другите.
За да негувате здрава самољубие, важно е да ја прифатите вашата вистинска вредност и да поставите разумни цели кои придонесуваат за личниот развој, цитира Анабел.
Да се биде чувствителен на чувствата на другите и да се одржуваат искрени односи без да се бараат итни награди се клучните елементи за градење здрава љубов кон себе.