Есма Реџепова многумина ја нарекуваа кралица на ромската музика, а почина на денешен ден, 11 декември, пред осум години во Скопје на 74-годишна возраст, по кратко и тешко боледување. Пејачката само една недела пред смртта била итно хоспитализирана од лекарите поради респираторно заболување кое не го излечила навреме.
Родена е на 8 август 1943 година во Скопје, во семејство со шест деца. Иако живееле тешко, родителите успеале да ги воспитаат. Како деветгодишна Есма била член на фолклорното друштво со нејзиниот брат, каде имала можност да научи да пее и да игра.
– Моето детство беше многу тешко. Всушност, потешката страна од животот ја почувствував во моето детство. Додека многумина растеа безгрижно, јас работев разни работи, носев млеко, чистев станови, чував куче за познат доктор од Скопје, а парите што ги заработував ги трошев економски. Го сакав киното, ги користев своите заштеди за да платам билети. Се борев со предрасудите, секогаш морав да се докажувам некому, но се исплатеше, благодарна сум на Бога – изјавила еднаш во едно интервју и додала дека и’ пречат предрасудите со кои наишла веќе на училиште.
Со музика почнала да се занимава на 10 години, а на 13 победила на натпревар каде што го запознала Стив Теодосијевски, познат хармоникаш и водач на оркестар. Со дозвола на нејзините родители, Есма замина на турнеја со Стив.
Тогаш започна нејзината голема кариера. Таа настапуваше низ целиот свет, во посета на Индија, Австралија, Мексико, Канада и Советскиот Сојуз.
Стево и Есма ја имаа честа трипати да ја посетат Индија. Во 1976 година, парот го посети градот Чандигар во Индија, каде што се одржа првиот фестивал на ромската музика. Таму ја добија титулата крал и кралица на ромската музика.
Иако беше 22 години постар од неа, тие се венчаа по заедничката работа. Заедно немале деца, а посвоиле 47 момчиња и едно девојче.
На деловен план, таа имаше низа успеси. Есма двапати беше номинирана за Нобеловата награда.
– Не ми е жал што не ја добив. Ако некои мислат дека треба да ја добијам, тогаш тоа е во ред, ако не, никому не му е грижа. Колку што знам, можеш да аплицираш за Нобеловата награда седум пати, па ако ми е судено да ја добијам, тоа секако ќе се случи. Јас верувам во Бог, и ако нешто треба да биде, ќе биде. Ако не, сите наши напори се залудни – изјави еднаш таа.
Оваа кралица на ромската музика беше првиот уметник од поранешната држава што настапи во концертната сала Олимпија во Париз во 1962 година. Во својот музички опус објавила околу 580 песни, меѓу кои имала две платинести и осум златни плочи.
Таа одржа повеќе од 8.000 концерти во повеќе од 30 различни земји. Таа пееше и за различни светски лидери. Во Индија, Есма пееше пред премиерката на Индија – Индира Ганди, со која остана во контакт до нејзината смрт. Таа пееше и пред Јосип Броз Тито и други познати личности како Мухамед Реза Пахлави и Моамер Ел-Гадафи.
Покрај пеењето на ромски, Есма пееше на повеќе од 10 различни јазици, а нејзината кариера траеше речиси шеесет години.