Човештвото го исфрли од рамнотежа глобалниот циклус на вода „за прв пат во историјата на човештвото“, поттикнувајќи растечка водена катастрофа што ќе ги уништи економиите, производството на храна и животи, се вели во нов историски извештај.
Децениското деструктивно користење на земјиштето и лошото управување со водата се судрија со климатската криза предизвикана од човекот за да стават „стрес“ на глобалниот циклус на водата, се вели во извештајот објавен од Глобалната комисија за економија на вода, група меѓународни лидери и експерти.
Познато е дека водниот циклус се однесува на сложениот систем со кој водата се движи околу Земјата.
Водата испарува од земјата — вклучително и од езерата, реките и растенијата — и се издигнува во атмосферата, формирајќи големи реки на пареа способни да патуваат долги растојанија, пред да се оладат, кондензираат и на крајот да паднат на земјата како дожд или снег.
Нарушувањата на циклусот на водата веќе предизвикуваат страдање.
Тоа е затоа што речиси 3 милијарди луѓе се соочуваат со недостаток на вода, пишува yahoonews , пренесува Телеграфи.
Посевите се намалуваат, а градовите тонат бидејќи подземните води под нив пресушуваат.
Последиците ќе бидат уште покатастрофални без итна акција.
Кризата со вода се заканува на повеќе од 50% од глобалното производство на храна и ризикува да го намали просечно 8% од БДП на земјите до 2050 година.
„За прв пат во историјата на човештвото, го истиснуваме глобалниот циклус на вода од рамнотежа“, рече Јохан Рокстром, копретседател на Глобалната комисија за економија на вода и автор на извештајот.
Нарушувањата во циклусот на водата се „длабоко испреплетени“ со климатските промени, се вели во извештајот.
Извештајот пресметува дека, во просек, на луѓето им требаат минимум околу 4.000 литри дневно за да водат „достоинствен живот“.
Ричард Алан, професор по климатски науки на Универзитетот Ридинг, Англија, рече дека извештајот „опишува мрачна слика за нарушување на глобалниот воден циклус предизвикано од човекот, најскапоцениот природен ресурс кој на крајот ги поддржува нашите средства за живот“.
Човечките активности „ја менуваат структурата на нашата земја, а воздухот над неа ја загрева климата, ги интензивира влажните и сувите крајности и ги исфрла шемите на ветер и врнежи“, додаде Алан.
Во спротивно, кризата може да се реши само преку подобро управување со природните ресурси и масовни намалувања на загадувањето од глобалното затоплување.
Авторите на извештајот велат дека светските влади треба да го препознаат циклусот на водата како „заедничко добро“ и да се занимаваат колективно.
Земјите се меѓусебно зависни, не само преку езерата и реките што ги преминуваат границите, туку и поради водата во атмосферата, која може да патува на големи растојанија – што значи дека одлуките донесени во една земја може да ги расипат дождовите во друга.