Таа изнесе детали од распитот на момчето-убиец.
Момчето убиец (14), осомничено за масакрот во ОУ „Владислав Рибникар“, пред три дена беше сослушан преку видео-конференциска врска.
Речиси четири часа траеше распитот на момчето, во постапката против неговиот татко, кој се товари за тешко дело против општата безбедност.
Како што се сомнева, тој не го држел оружјето според прописите, а со тоа момчето убил девет врсници и еден училишен чувар. Исто така, тој е осомничен дека го научил својот син да ракува со оружје, како и дека го однел на стрелиште.
Момчето било испрашувано преку видео-конференциска врска воспоставена меѓу здравствената установа во која е набљудуван и Вишото јавно обвинителство во Белград.
На сведочењето присуствуваа в.д. обвинител, адвокатот на таткото, адвокати на оштетените, како и неколку родители на убиените деца.
Гостин во емисијата „Усијање“ на телевизија Курир, која ја анализираше оваа тема, е адвокатката Зора Добричанин Никодиновиќ, претставник на членовите на семејството на едно од девојчињата убиени на 3 мај во основното училиште „Владислав Рибникар“.
Прво, таа се присети на сослушувањето, а потоа кажа како се одвивало и изгледало сето тоа.
- Адвокат сум три децении и вакво нешто не сум доживеала. Верувам дека после тоа рочиште сите ние што бевме внатре имаме посебна емоција и психолошка состојба. Сите плачевме во одредени моменти, особено кога мајките на загинатите деца поставуваа прашања. Тоа е впечаток кој не исчезнува и сите тие родители на сите тие деца се херои, многу достоинствени, културни, образовани, фини луѓе кои навистина, не по своја вина, го немаат тоа што најмногу го сакаат. Едноставно, кога ме повикаа да дадам изјава, реков дека не се чувствувам способна да зборувам бидејќи сум во лоша состојба – изјави за Курир Зора Добричанин Никодиновиќ.
Таа тогаш рече дека сите се чувствуваме лошо кога размислуваме за можноста да видиме момче убиец на улица.
Сите се чувствуваме многу лошо поради помислата на можноста повторно да се сретнеме со момчето убиец на улица, по се што слушнавме и видовме. Особено откако видов одредена документација и список на предмети. Не можам да спијам поради тоа, а имам видено секакви работи за 30 години, но детето да убива деца, толку многу трупови во училиште, тоа е нешто што е траума за секој од нас.
После тоа, таа детално опишала каков бил исказот на детето.
Оценката беше дека сослушувањето на сведокот на детето убиец треба да се направи преку видео-врска од установата во која се наоѓа. Во негово присуство беа еден од јавните обвинители и неговата мајка, а во судницата на Вишиот суд во Белград. Судницата беше полна, па не седевме како и обично. Верувам дека секој присутен го делеше истиот впечаток.