По 2 века, научниците за прв пат ја отворија запечатената гробница на Исус Хирст во 2016 година, а потоа доживеаја нешто неописливо.
Вечното место на Исус Христос на Голгота го посетуваат милиони туристи во текот на годината и сите се согласуваат во едно – постои посебна енергија што го тера човекот да се запраша за животот и неговата цел. Гробот во кој почива синот божји не е допрен од 1810 година, кога беа извршени последните работи по пожарот што ја зафати базиликата, а потоа мермерната плоча повторно беше отстранета во 2016 година за реставрација и археолошка анализа. Тогаш се собраа илјадници верници, а интересот на јавноста беше неверојатен.
Најраните извештаи за погребувањето на Исус потекнуваат од Евангелијата, првите четири книги од Новиот завет, за кои се верува дека биле составени неколку децении по распнувањето на Христос. Иако постојат варијации во деталите, извештаите постојано опишуваат како Христос бил погребан во гробница издлабена од карпи на земја што му припаѓала на Јосиф од Ариматеја, богат следбеник на Исус. Според верувањата, телото на Исус Христос било положено во 33 година под карпата што се наоѓа во ова светилиште.
Медиумите тогаш пишуваа дека за време на отворањето на Светиот гроб се случиле чудни појави на небото и се слушале звуци на труби. Морополу не го виде тоа, но забележа нешто друго.
– Не го кажав тоа, бидејќи во моментот кога беше отворен Светиот гроб, бев внатре со други. Таква појава немаше, но кога излегов надвор, откако почнавме да го истражуваме гробот, инструментите што претходно ги поставувавме на гробната плоча за да го снимаат секој момент, вибрации и слично, едноставно се исклучија. Тоа е факт. Не можам да објаснам, но сè снимив. Можам со сигурност да кажам дека околу тоа место има некоја енергија, која е многу, многу силна – објасни Антонија Моропулу, хемиски инженер на Националниот технички универзитет во Атина, лидер на експертскиот тим кој направи уникатен потфат во светот со отворањето гробот на Исус Христос во Ерусалим, т.е., на местото на неговото воскресение.
Нивната главна задача била да го зачуваат светото место од распаѓање.
– Целта беше да се отстранат деформациите на Светиот Едикула, кои беа видливи на вратата по реставрацијата во 1810 година. Забележливо е дека и подземната вода го загрозува објектот. Отворањето на гробот на Исус беше уникатно и предизвикувачко бидејќи моравме да го направиме тоа без никакви грешки. Во исто време, тоа претставуваше големо искуство, емотивно и религиозно, бидејќи се случи седум века по последното отворање – вели со ентузијазам и продолжува:
– Кога ја тргнавме плочата, во Светиот гроб немаше никакви предмети. Не ни очекував дека ќе најдеме нешто. Најдовме празен гроб, каде што беше видливо оштетување на долната плоча од гробот. Изработен е од камен и има резби. Плочата била скршена, а имало и ситни камења. Се разбира, ги направивме потребните поправки, но скршената плоча ја оставивме како што е. Само го прекривме со бела мермерна плоча – вели таа.
Постојат различни мислења за тоа дали пештерата во која Јосиф го погребал Исус била токму на тоа место.
– Она во што сум сигурен е дека плочата што ја откривме е онаа од периодот на царот Константин и царицата Јелена. Тоа значи дека сум убедена дека токму тоа е местото што го откриле како Светиот гроб и каде ја изградиле црквата – вели Морополу.
Задачата на експертите не била само да го реконструираат Христовиот гроб, туку и целата црква Едикула. Проектот опфати отстранување на железните столбови што ја потпираат црквата од сите страни, кои беа поставени во 1950-тите. Ова вклучува зајакнување на камените блокови користени за изградба на храмот изграден во 325 година од римскиот император Константин на местото каде што се верува дека бил погребан Исус Христос.
Тој открива дека Светиот гроб бил отворен 60 часа и дека за тоа време завршиле се што било планирано. Работеле осум месеци, само ноќе, за да можат верниците да го посетат светото место.
U Svetom Gradu uvek je sve nestvarno i zato ne gledajte očima, gledajte dušom i srcem i sa mnooogo mašte.
— Kibucnik…קיבוצניק🎗💙🤍 (@kibucnik) April 18, 2020
Danas je stvarnost nadmašila maštu.
Ovako to izgleda unutra.
Srecan praznik svima koji slave. pic.twitter.com/wD6UCm6dyQ
До ноќта на 28 октомври 2016 година, само неколку часа пред повторно да се запечати гробницата, беше откриено дека оригиналната гробница од варовник е недопрена.
– Апсолутно сум изненаден. Малку ми се тресат колената затоа што не го очекував ова. Не можеме да кажеме 100 проценти, но евидентно е дека локацијата на гробницата не се променила со текот на времето – изјави тогаш Фредрик Хиберт, археолог на Националното географско друштво.
Покрај тоа, истражувачите го потврдија постоењето на оригинални варовнички пештерски ѕидови во рамките на Aedicula, светилиште кое било изградено во 19 век над гробницата.
Во Библијата, во Евангелието според Матеј, пишува дека по смртта на Исус распнат на крстот на Голгота, Јосиф го зел неговото тело, го завиткал во бела ткаенина и го закопал во пештера каде што го ископал своето. гроб. Црквата Константин кај Светиот гроб била уништена од муслиманскиот калиф Ал Хаким во 1009 година, а во 12 век крстоносците и го дале денешниот изглед. Последен пат е реконструиран во 19 век. Со него управуваа Грчката православна црква, Ерменската православна црква и Римокатоличката црква.