Личниот аѓутант на кралот Александар Први Караѓорѓевиќ, бригадниот генерал Панта Драшкиќ е личност за која малку се знае во српската историја, бидејќи сите режими се обидувале да ги остават неговите активности во тајност.
Пред и за време на првата половина на Првата светска војна, Драшкиќ служел како личен аѓутант на српскиот регент Александар, а наместо смртна казна за членство во Црната рака, како миленик на престолонаследникот, тој бил само разрешен од функцијата.
Кога Александар решил да се справи со Аписон и неговите другари, открил дека во таа организација бил и самиот Драшкиќ, што го разбеснило идниот крал, но поради неверојатните лични заслуги на самиот Панта бил поштеден од најстрогата казна.
Потоа ја продолжил својата воена кариера до 1936 година, а среде Втората светска војна повторно облекол четничка униформа поради што подоцна имал проблеми.
Како човек со неверојатни карактерни црти, тој успеа да стане единствениот член на владата на Квинс, кој беше поштеден од смрт од новите власти во Белград, на чело со Јосип Броз Тито. Исто така, тој е единствениот министер од истата влада кој им помагал на Евреите, често изложени на голем ризик.
Пред новоформираниот суд, по формирањето на СФРЈ, тој е осуден за велепредавство и соработка со непријателот и тоа на само 18 месеци затвор, за Драшкиќ веднаш да признае дека му било чест што кралот Александар носел парче од черепот на Панта во неговиот медалјон кој бил оштетен во војната, па добил двојна казна.