Скот Драмонд имал 28 години кога го повредил палецот во несреќа на скијање и морал да оди на рутинска операција за брзо санирање на повредата.
Меѓутоа, откако бил ставен на операционата маса, само неколку моменти подоцна се случила катастрофа. Според него, една од медицинските сестри во операционата сала никогаш претходно не извршила хируршка опивка, операцијата станала комплицирана и Драмонд доживеал клиничка смрт.
За време на инцидентот слушнал како медицинска сестра вика низ маглата „Го убив!“ Следното нешто на кое се сеќава беше чувството во раката кое допираше до неговото срце – тој одеднаш лебдеше над неговото тело, гледајќи надолу кон операционата маса.
Зборувајќи за тој момент, Драмонд, сега во доцните шеесетти години, вели:
„Го погледнав секој конец рез ми беше направен на палецот. Тој, исто така, се сети дека почувствувал присуство на нешто покрај него, за кое сега верува дека е Бог. Тој опиша како безличното суштество го превезувало до поле полно со убави цвеќиња и дека комуницирале не вербално туку преку мислите. Битието му рекло дека е време да си оди.
„Толку живо се сеќавам, не можев да погледнам назад, или ми беше наредено никогаш да не гледам назад, а следното нешто што бев свесен, а тоа траеше како трепнување на окото, стоев на поле каде што лицето кое беше со мене беше веднаш до мене, но не можев да го видам“, изјави тој во емисијата „Приоритети во својот живот“.
Драмонд продолжи: „Погледнав лево и имаше некои големи големи високи дрвја, и се сеќавам дека дрвјата изгледаа најнеобично, имаа долги стебла со лисја на врвот, а имаше многу од нив. Десно од тоа, од мене лево имаше диви цвеќиња, прекрасни диви цвеќиња, и тие беа до мојата половина, и само се сеќавам дека видов колку беа убави цвеќињата, бидејќи нешто што навистина уживам да го правам е работа во дворот и градинарството, и се сеќавам дека боите беа прекрасни. Следното нешто што знам е дека личноста што ме придружуваше повеќе не беше таму и бев сам, но беше толку мирно“.
Кога стигна до облакот, од него излезе една рака и му рече: „ Сè уште не ти е време. Имаш уште работи да направиш“.
Додека раката се повлекуваше назад во облакот, Драмонд беше повлечен назад во неговото тело и, како што рече, „знаеше дека мора да биде подобар во својот живот“.