Сè повеќе млади полнолетни, поради економски и социјални причини, живеат со своите родители отколку што беше случај во претходните генерации. Според истражувањето на Истражувачкиот центар Пју од 2022 година , половина од возрасните на возраст од 18 до 29 години живееле со еден или двајцата родители. Иако овој тип на соживот стана вообичаен, 36 отсто од испитаниците сметаат дека е лош за општеството, 16 отсто дека е добар, додека 47 отсто рекле дека нема значително влијание.
Сепак, поважно од социјалните ставови е како родителите и нивните возрасни деца управуваат со нивните односи меѓу себе. Зголемената блискост често носи комуникациски предизвици, а многу родители откриле фрази од нивните возрасни деца кои ги заморуваат.
1. „Не разбираш“
Родителите често се фрустрирани со оваа фраза затоа што сметаат дека таа ги игнорира нивните животни искуства. Кога возрасните деца ќе им кажат дека не ги разбираат нивните проблеми, родителите се чувствуваат отфрлено и недоволно ценети. Едно истражување покажа дека тензиите во односите може значително да влијаат на квалитетот на врската помеѓу родителите и возрасните деца.
Индивидуалните тензии се однесуваат на прашања како што се работата, финансиите или здравјето, додека тензиите во односите се однесуваат на интеракциите, како што се давање совети или разлики во личноста. Заклучено е дека овие тензии во односите посилно го оштетуваат квалитетот на врската отколку индивидуалните. Градењето квалитетна врска е од суштинско значење бидејќи обезбедува емоционална поддршка за родителите и децата.
2. „Не грижи се толку многу“
Иако возрасните деца често ја кажуваат оваа фраза со добра намера, родителите тешко можат да ја „исклучат“ нивната грижа. Грижата за децата е природно продолжување на родителската љубов, но прекумерната вознемиреност може да го оштети квалитетот на животот на родителите и нивниот однос со нивните деца. Психологот Ник Вињал истакнува дека емоционалната интелигенција се потпира на препознавање и управување со сопствените емоции.
Тој објаснува дека загриженоста често произлегува од воспоставените навики за размислување и ги охрабрува родителите да ги препознаат чувствата како пораки кои пренесуваат подлабоки информации, пишува YourTango. Со развивање на свеста за своите емоции, родителите можат да го променат начинот на размислување и индиректно да влијаат на нивните чувства.
3. „Никогаш не ме слушаш“
Оваа фраза често се појавува за време на конфликт кога двете страни чувствуваат дека другата не ги слуша. Кога емоциите се интензивни, обично сите зборуваме со ист глас, што го нарушува чувството за меѓусебно разбирање. Советникот др. Рут Шимел истакнува дека слушањето е клучот за градење доверба и разбирање.
Таа советува луѓето да пристапат кон разговорот со јасна порака што сакаат да ја пренесат, притоа почитувајќи ги потребите и перспективата на соговорникот. Активното слушање бара трпение, доследност и свесен напор, но отвора нови можности за подлабоки и подобри односи.