Пејзажот меѓу украинските села Роботин и Вербове, во јужниот регион Запорожје во Украина, е отворен и рамен, со правоаголни земјоделски полиња кои сега се прошарани со артилериски кратери и обложени со шрапнели исечкани дрвја.
На полињата се изгребани низи вештачки ровови, тунели, триаголни бетонски блокови наречени „змејски заби“ и огромен број против-тенковски мини. Тие ја формираат т.н. „линија Суровикин“ – линија која го доби името по генералот Сергеј Суровикин, трослојна одбрана по рускиот генерал кој нареди нивна изградба минатата година за да спречи секој обид на Украина да се пробие и да се обиде да ги надмине руските сили по линијата на фронтот долга 1.200 километри.
Три месеци по нејзината најголема контраофанзива од 18-месечната руска инвазија, Украина е подготвена за мала, но значајна пресвртница на бојното поле во близина на Орихив, во она што многумина го гледаат како главна оска на офанзивата: пробивање на „линијата Суровикин“.
Што би значело да се пробие линијата на генералот Сергеј Суровикин ?
Пробивањето на целата линија надвор од Вербово би значело заземање на селото и проширување на контролата, или клин, што украинските сили го изделија јужно од Роботин, кој беше заземен на 28. август. Ова би можело да им овозможи на украинските сили да го загрозат клучниот автопат што води од Орихив до Роботин, а потоа да се префрлат на југ до Токмак, железнички центар и патен јазол, 20 километри јужно и целосно утврден.
Ако стигнат до Токмак, украинските трупи тогаш би биле доволно блиску за да го нападнат Мелитопол, голем речен град на 50 километри јужно, па дури и да го загрозат крајбрежниот автопат што руските сили го користат за транспорт на луѓе и залихи до окупираниот полуостров Крим.
Но, патот кон југ останува силно утврден. Мапите составени од разузнавачки аналитичари со отворен код помагаат да се покаже зошто контраофанзивата на Украина беше толку бавна, како и пречките со кои се соочуваат Украинците, вклучително и уште една дебела линија на одбрана што Русите ја прошируваат.
„Факт е дека не само што беше помината првата линија на руската одбрана; во овој момент има борби и внатре во втората линија“, изјави Евхен Дики, поранешен офицер на украинската воена единица познат како баталјон Ајдар.
Како што изјавил Евхен Дики за Current Time, мрежа на руски јазик што ја води РСЕ во соработка со Voice of America – „руската команда одлично знае која е цената“.
„Затоа битката за Токмак ќе биде многу тешка. Таму ќе ја фрлат целата резерва што им останала. И, во основа, сега прашање е кој прв ќе остане без резерва. Затоа што во ова трпиме доста сериозни загуби, но и руските загуби се многу значајни“, вели Евхен Дики.
„Се согласувам со тезата дека Русите се плашат од пенетрација и немање контрола во Запорожје“, изјавил Мациеј Коровај, полски воен аналитичар и резервен потполковник во полската Армија и додал: „Украина се бори по принципот: удри, свиткај, гладувај“.
Според многумина аналитичари, русите се плашат од оваа украинска тактика и се обидуваат да и се спротивстават.
Што покажуваат сателитските снимки ?
Одбранбените линии, кои минуваат речиси 2.000 километри низ Херсон и Запорожје, како и Крим, Доњецк, Луганск и руските региони кои граничат со Украина на север, се делумно видливи благодарение на сателитите кои ја следат ситуацијата на бојното поле.
Џорџ Барос, аналитичар од Институтот за проучување на војната објави серија објави на социјалната мрежа Твитер во кои објаснува каков е теренот околу Роботин и што и претстои сега на украинската Армија.
Како што вели тој, се работи за рамен терен, но кој сепак има препреки.
„Иако ова е релативно рамно бојно поле, Русите ја уживаат предноста да се бранат од височините. Тоа значи дека на Украинците можеби ќе им треба време да се борат на угорницата додека продолжуваат да ги туркаат овие линии – и тоа е во ред. Украинците претходно се бореа на угорницата да ги ослободат роботините. Тие го прават тоа повторно со нивната континуирана пенетрација. Имајте предвид дека третиот слој од линијата на Суровикин – борбените позиции – се наоѓаат на издигнати позиции – командните височини со поглед на секторот Работина – Вербов“, изјавил Џорџ Барос.
Весникот The Wall Street Journal го комбинираше своето известување со анализата на Black Bird Group, финска волонтерска група која ги анализира сателитските снимки и содржината на социјалните медиуми, за да го документира обемот на руските одбранбени мрежи. Аналитичарите на групата, Паси Пароинен и Емил Кастехелми, биле дел од финската Армија. Во изминатите три месеци, главната оска на нападот на Украина беше областа јужно од Орихив, град под контрола на Украина во регионот Запорожје. Тој го нуди најкраткиот пат до брегот на Азовското Море, крајната цел на Украина за контраофанзива. Но, Русите се подготвија за напад.
Емил Кастехелми на социјалната мрежа Твитер објасни каква е моменталната ситуација со линијата на Сергеј Суровикин.
„Ситуацијата во областа Роботина-Вербове се развива во позитивна насока за Украинците. Украинецот навлезе понатаму до првата линија на линијата на Суровикин кај Вербове, сега стигнувајќи до главната линија на ровови. Се чини дека Украинците воспоставија потрајно упориште во предградието Вербово, и тоа не се само извидувачки операции. Сепак, ова сè уште не е пробив – не сме виделе брзи маневри или украински оклопни возила кои работат надвор од т.н. земјски заби“, вели тој во својата објава и додава: „Всушност, малку сум изненаден што Украинците можеа да заземат позиции јужно од Роботин. Сè уште е малку нејасно кои делови ги држат, но претпоставувам дека поголемиот комплекс со ровови е сè уште под контрола на Русија. Руската одбрана веројатно се мачи. Никаде во овој сектор не успеаја да ги потиснат Украинците“.
Бројни други истражувачи, исто така, пронашле и обележале каде и какви видови на пречки наоѓаат преку сателит. Главниот одбранбен појас со повеќеслојни линии на ровови, против-тенковски ровови, „змејски заби“ и веројатно големи мински полиња е најгустиот слој на руската одбрана.
Зад главната линија се наоѓа секундарна руска одбранбена линија која се состои од низа потпорни ровови, противтенковски ровови и резервни позиции кои Русите продолжуваат да ги прошируваат.
„Окупираниот град Токмак, клучен руски логистички центар, е опкружен со одбранбен прстен. Засега руските сили ја сметаат локацијата доволно безбедна за да се соберат засилувања“, заклучува Паси Пароинен.