Командантот на Азов, Денис Прокопенко, кој по падот на градот Мариупол помина низ пеколот на руските логори, повторно се врати во својата единица. Денис Прокопенко претходниот ден го посети воениот камп на Азов, а на фотографиите се гледа дека е облечен во воена униформа и вооружен.
„Додека бев во заробеништво, реков дека за мене војната нема да заврши додека не го вратиме нашиот последен борец од заробеништво и не ги вратиме границите на Украина во состојбата од 1991 година. Јас сум војник. Не ме интересираат други активности освен воени. Моето срце, мојата душа и моето тело припаѓаат на Азов“, им порачал Денис Прокопенко на припадниците на единицата.
Борците на Азов го чекаат неговото враќање повеќе од една година.
По падот на градот Мариупол, Денис Прокопенко беше заробен со другите преживеани борци од Азов. Тој беше во руско заробеништво четири месеци, а потоа, заедно со 215 украински борци, беше разменет за Виктор Медведчук, украински политичар и личен пријател на Владимир Путин. Додека повеќето од разменетите беа вратени во Украина, пет команданти на Азов останаа во домашен притвор во Турција.
„Тие се наоѓаат во затворен објект. Дури и ние не знаеме точно каде. Тие не се во одморалиште или на море. Имаат одреден режим, регулирани повици и дневен распоред. Не се измачувани како во Русија, но, сепак, не се ниту целосно слободни… Благодарен сум им на сите што учествуваа во оваа размена и што ги извлекоа од тој пекол. Сега важна задача е да си го вратам сопругот во татковината“, истакна пред неколку месеци Катарина Прокопенко, која успеала само еднаш да го посети сопругот кога штотуку пристигнал од руско заробеништво во Турција.
Во меѓувреме, командантите на Азов беа посетени од украински функционери, а пресвртот се случи на 8. јули, кога заедно со претседателот на Украина, Володимир Зеленски, се качија во авион и полетаа назад дома.
Турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган го увери Владимир Путин дека тие ќе останат во Турција до крајот на војната. Но, како што видовме, тоа не се случи. По воениот удар на Евгениј Пригожин, Реџеп Таип Ердоган, исто така, заклучи дека моќта на Владимир Путин се топи и одлучи да се сретне со украинскиот претседател и да му дозволи да се врати во Украина со авион и петмина команданти на Азов: Денис Прокопенко, главниот началник на Азов, неговиот заменик Свјатослав Паламар и тројца команданти Серхи Волински, Олех Хоменко и Денис Шлех.
Нивното ослободување од Русија во Турција предизвика огромен бес кај руските воени блогери.
„Дали некој ќе објасни што се случи ? Дали некој ќе одговара за сето ова ? Срамота е што Сталин повеќе не е со нас“, коментираа тие тогаш на Интернет. Воениот блогер Игор Гиркин потоа ги нападна руските власти, прекорувајќи ги дека ги „ослободуваат украинските нацисти“, а ситуацијата околу размената на затвореници ја коментираше со зборовите: „Ова е сериозен удар за нашиот углед без разлика, што е ова ?“.
Погледнете ја снимката од првата средба со семејствата по ослободувањето од руско заробеништво:
Откако беа ослободени од Турција, се огласи портпаролот на Кремљ, Дмитриј Песков, кој кажа дека Реџеп Таип Ердоган го прекршил договорот за задржување на затворениците во Турција, па дури и не ја известил Москва за нивното враќање во Украина. Тој оцени дека сето тоа се случило под притисок на НАТО врз Реџеп Таип Ердоган, а во пресрет на Самитот во Вилнус.
Откако командантите на Азов се вратија во Украина, Денис Прокопенко веќе најави по пристигнувањето во Лавов дека има намера да се врати во борбата. Денис Прокопенко има универзитетско образование, дипломирал германска филологија и англиски јазик на Националниот универзитет во Киев. Пред револуцијата на Мајдан и руската анексија на Крим во 2014 година, кога им се приклучил на украинските вооружени сили, тој бил познат како фанатичен „ултрас“ и водач на навивачите на клубот Динамо Киев. Тој по потекло е Финец од Карелија, провинција која била окупирана од Советскиот Сојуз на Јосиф Сталин за време на Зимската војна пред 80 години. Неговиот дедо бил единствениот член на семејството кој ја преживеал советско-финската војна и окупација, служејќи во финските одбранбени сили од 1939 до 1940 година и нанесувајќи им големи загуби на Советите.
Со Азов се поврзани многу контроверзии. Единицата се стекна со слава по руската анексија на Крим во 2014 година, а дотогаш ја следеше гласот на ултранационалистичка, неонацистичка паравоена организација чиешто јадро беа фудбалските хулигани. Во крвавата украинска војна тие се покажаа како херои кои се бореа на најтешките боишта. Денес тие се оградуваат од поранешната неонацистичка идеологија, а нивната единица е вклучена во шест клучни ударни бригади кои ја предводат сегашната контраофанзива.
„Пред избувнувањето на војната, многу луѓе во светот не знаеја кои сме ние, кои сте вие, што може да се очекува од нас и кои се нашите херои. Сега сите добро го разбираат тоа“, изјави Володимир Зеленски по ослободувањето.