На претседателот на Србија и се што е „српско“ во светот, Александар Вучиќ, одвреме-навреме во глава му се вродува идејата да распишува вонредни избори. Како што пишува влијателниот весник Politico, здружената опозиција сега сериозно му се заканува на неговото повеќедецениско владеење на изборите распишани за 17. декември.
Други медиуми велат дека Запад бил премногу попустлив кон Александар Вучиќ, кој сè повеќе потсетува на Слободан Милошевиќ: тој ја уништува Црна Гора, ја дестабилизира Босна и Херцеговина, ги стега односите со Хрватска, го лаже својот народ за Косово кое одамна е изгубено, ја спонзорира мафијата, користи тајни служби за приватни цели итн.
Србите не се задоволуваат со општото лудило на телевизија, ширењето страв, контролата на сите живи суштества и корупцијата што ја проголтува Србија.
Србија повторно станува еден од големите европски проблеми, иако претседателот на Србија се претставува како решение и единствена надеж за мир. А тој е токму спротивното – лаже, клевети, провоцира. А сега и европските дипломати полека го „откачуваат“.
Во основа, Александар Вучиќ во моментов е најголемиот непријател и на Србија и на регионот, сметаат аналитичарите од Балканот во последните изјави за различни домашни и странски медиуми.
Politico пишува дека јавноста е бесна поради двата масакри во мај, во кои беа убиени 19 млади лица.
„Србија против насилство“ сега има околу 40 отсто рејтинг, додека коалицијата на Александар Вучиќ има околу 49 отсто поддршка. Тоа го велат CRTA – независни набљудувачи на изборите.
Иако тоа значи дека сојузниците на Александар Вучиќ чекорат по патот кон победата, тие би можеле да претрпат значителна штета.
Поради Александар Вучиќ неколкуте невладини медиуми се во паника, тој води војна низ таблоидите, напаѓа неистомисленици, мести афери, лаже, клевети и клевети четници… Се само за да ја задржи својата СНС на власт.
Но, многу е значајно што важната функција – градоначалник на Белград е целосно неизвесна, а бројни агенции за испитување на јавното мислење предвидуваат триумф на опозицијата во главниот град.
Победата во Белград би имала повеќе од симболично значење. Имено, опозицијата најголем дел од својата поддршка ја обезбеди за време на активистичкиот протест против дивоградбите и со осуда на грандиозните проекти што им беа поделени на блиските на Александар Вучиќ во српската престолнина, пишува Politico.
Иако не е кандидат на овие избори – тој минатата година го обезбеди вториот претседателски мандат – Александар Вучиќ е секогаш таму некаде во позадина и води кампањи за Српската напредна партија (СНС), а нејзината изборна листа го носи неговото име.
Freedom House ја класифицира Србија како „делумно слободна“ земја со низок ранг во однос на граѓанските слободи и политичките права. Тие ги истакнаа тешкотиите за независните актери да се пробијат во Владата и јавната сфера.
Според дел од српските аналитичари, опозицијата се соочува со ситуација слична на онаа веднаш по југословенските војни, кога соборувањето на моќниот Слободан Милошевиќ ја остави земјата во хаос, а Запад беше премногу желен за брзи резултати.