Децата од Јапонија најчесто се опишуваат како љубезни, пријателски расположени и многу љубезни.
Во таа земја важат четири правила на образование, а кои секој треба да ги позајми од Јапонците, пишува порталот BrightSide.
Врската помеѓу мајката и детето е исклучително силна
Освен што спијат во иста просторија, мајките секогаш ги носат децата со себе, а во минатото често се користеле марами за носење бебиња, кои наликувале на денешните носачи. Нивната врска е многу емотивна, а мајките се трудат да им дадат поддршка на своите деца, без оглед на тоа што правеле. Згора на тоа, главното непишано правило во Јапонија е дека децата до пет години можат да прават што сакаат. Иако ова често на странците им изгледа како недостиг на дисциплина, Јапонците веруваат дека на тој начин им испраќаат порака на своите потомци дека се добри, но и дека се горди на нив.
Односот меѓу родителите и децата тие го опишуваат со зборот „амае“, што може да се преведе како приврзаност. Покрај тоа што децата можат да се потпрат на своите родители и да бидат сигурни во нивната љубов, родителите можат да сметаат и на поддршката на нивните деца во нивната старост.
Истражувањата потврдуваат дека ова е добар начин на образование. Така, еден од нив заклучил дека позитивните ставови на родителите го намалуваат ризикот од проблематично однесување кај децата и го подобруваат однесувањето на децата со развојни нарушувања.
Јапонски начин на образование
Нивната филозофија вели дека сите луѓе се еднакви, но и дека луѓето се дел од колектив во кој нивните лични интереси не се најважни. Според познатиот јапонски образовен систем, децата се совршени пред да наполнат пет години, тие се како слуги на возраст од пет до 15 години, а се сметаат за еднакви со родителите и другите луѓе по 15-тата година.
Исто така, јапонските родители се обидуваат да подигнат хармонична личност која ќе си ја најде целта и нема да ја потценува сопствената вредност.
Затоа нивното воспитување се одвива во три фази. Во првата фаза децата се опсипуваат со безусловна љубов, додека во втората фаза учат да живеат според правилата на општеството и им се помага да ја најдат својата цел во светот. Конечно, во третата фаза, децата стануваат полноправни членови на општеството.
Семејството е важно
Покрај јапонското мислење дека децата не треба да одат во градинка пред тригодишна возраст, родителите обично не бараат од бабите и дедовците да се грижат за нивните деца, но и не ги користат услугите на бебиситерки.
Сепак, децата поминуваат многу време со своите баби и дедовци, како и со другите членови на семејството, и сите тие се многу поврзани. Исто така, со своето однесување родителите се трудат да им бидат пример на своите деца, што е и најдобар начин за надминување на многу животни предизвици.
Тие обрнуваат внимание на емоциите
Една од основите на нивното воспитување е почитувањето на туѓите чувства и интереси. Покрај тоа, тие се обидуваат да ги научат да ги разбираат емоциите на луѓето околу нив, но и да се грижат за неживите предмети. Така, ако детето се обиде да му ја скрши играчката, мама ќе се обиде да му објасни дека играчката ќе го растажи и плаче, додека остатокот од светот веројатно само би му рекол: „Немој така, лошо е. “