Нова студија, позната како US POINTER, покажа дека одредени промени во животниот стил можат да помогнат во одржувањето на здравјето на мозокот и да го намалат ризикот од деменција. Таа се темели на претходна финска студија, FINGER, и вклучувала луѓе на возраст од 60 до 79 години кои имале поголем ризик од развој на деменција. Учесниците биле поделени во две групи: едната група добила стручна помош и редовна поддршка, а другата група самостојно користела информации и совети.
Двете групи ги следеа препораките во четири важни навики: физичка активност, ментална стимулација, исхрана и следење на здравјето. Во текот на двете години, двете групи постигнаа напредок, но оние кои имаа поголема поддршка покажаа поголемо подобрување, особено во способности како што се планирање, решавање проблеми и мултитаскинг.
1. Физичка активност
Учесниците кои добиле професионална поддршка вежбале четири пати неделно по половина час, со дополнителен тренинг за сила двапати неделно. Овој ритам на движење им помогнал да ја подобрат функцијата на мозокот, а резултатите биле подобри од оние кои ја правеле програмата самостојно. Учесниците кои имале пониски ментални способности на почетокот имале најголема корист, според EatingWell.
2. Ментална стимулација
Три пати неделно, учесниците извршуваа задачи за тренинг на мозокот преку компјутер, а истовремено се вклучуваа во различни социјални и ментално предизвикувачки активности. Иако брзината на обработка на информации не се разликуваше значително помеѓу групите, истражувачите забележаа дека редовната ментална активност има позитивно влијание врз здравјето на мозокот.
3. Исхрана според MIND диетата
Учесниците во студијата беа охрабрени да ја следат диетата MIND, која вклучува зелен зеленчук, бобинки, јаткасти плодови, интегрални житарки, риба и маслиново масло, а воедно да го ограничат шеќерот и нездравите масти. Докажано е дека оваа диета помага во зачувувањето на меморијата и когнитивните функции.
4. Социјална инклузија и здравствен надзор
Во структурираната програма, учесниците редовно се состанувале во мали групи – вкупно 38 пати во текот на две години – и имале здравствени прегледи на секои шест месеци. Спротивно на тоа, независната група имала само шест состаноци и еден годишен преглед. Експертите заклучиле дека социјалниот контакт и следењето на здравјето се клучни за одржување на менталните способности, при што структурираниот пристап покажувал малку поизразени придобивки.