На 6.12 во Пеќани во 1924 година е родена поранешната прва дама на СФРЈ Јованка Броз (родено Будисављевиќ). Била учесник во НОБ и сопруга на претседателот на СФРЈ Јосип Броз Тито.
Како сопруга на претседателот на СФРЈ и прва дама, таа учествуваше во бројни меѓународни посети, како и на дочек на значајни личности кои дојдоа во СФРЈ. Таа беше актерка и сведок на бројни историски настани од втората половина на 20 век.
Сепак, нејзиниот живот не бил толку среќен кога камерите биле исклучени. По смртта на Тито, Јованка поминала години во самоизолација.
За животот на Јованка Броз е снимена играно-документарна серија „Јованка Броз и тајните служби“.
Во серијата, со подемот и падот на првата дама на Југославија се занимаваа историчарите и познавачите на општествените услови од тој период, но и некој што беше најтесно со неа по крв – нејзината помлада сестра Нада Будисављевиќ.
Во една од епизодите на споменатата играно-документарна серија, Нада зборуваше за врската помеѓу Тито и нејзината сестра во деновите пред неговата смрт, но и за деновите кога Јованка останала сама.
– Јованка секој ден се обидуваше да се јави во болницата каде што лежеше Тито, но не и’ дозволија да стапи во контакт со него. Еден ден беше на терапија, другиот ден спиеше…и така тоа беа изговори. Во суштина, никогаш не дозволуваа да разговараат меѓу себе – изјавила Нада.
Кога умре Јосип Броз Тито, малкумина кои и’ изразија сочувство на Јованка беа ќерката и синот на починатиот египетски претседател Насер и Индира Ганди.
– Само Индира Ганди не веруваше во официјалната верзија дека Јованка не сака да прими никого по смртта на нејзиниот сопруг, а таа беше единствената која дојде да изрази сочувство. А во куќа во која пред тоа немаше никој и ништо, одеднаш се појавија келнери, чаеви, колачи, секретарки… – продолжи Нада.
А потоа, набргу по смртта, луѓето влегле во резиденцијата на Ужичка и ги пребарувале касите и собите.
– Веќе беше вечер, 10 часот навечер, ми се јави на телефон со вознемирен глас и ме повика да појдам кај неа. Отидов, влегов во дневната соба од терасата и видов група луѓе кои гледаа низ куќата, гледаа слики, мебел и еден човек кој веројатно беше водач на групата кој носеше темни очила среде ноќта, беше многу важен, ја замоли Јованка да му ги даде клучевите од неговата канцеларија. Таа рече дека не знае каде се и дека не може да се сети. А таа не можеше да се сети бидејќи сето тоа ја обзеде, а тој почна да ја тресе за раменици и да го бара клучот. А потоа телефонски се јавил на некого, па почнале да тропаат по канцеларијата на Јованка… – изјавила Нада.
После тоа, Јованка Броз била оставена на забот на времето да биде заборавена, а починала сама во куќата што и’ била доделена на 20 октомври 2013 година.
Во споменатата серија Нада изјави дека нејзината сестра била многу вешта, брза и способна и дека токму поради тоа ја квалификувале да работи на суд, а потоа навела и дел од нејзините подвизи за време на војната.
– Се зборуваше дека ја донеле таму затоа што е убава и згодна. Верувам дека нејзините организациски способности доведоа таа да работи за Тито. За време на војната, кога имаше слетување на Дрвар, таа беше на чело на болницата. Таа ги извлече сите ранети од Дрвар. Таа основала болница на Сремскиот фронт. Кога Белград беше ослободен, таа основа болница во зградата каде што подоцна одевме на училиште. Сега е Факултетот за образование – рече најмладата сестра на великанот Јованка Броз.