Неколку минути пред осомничениот У.Б.(21) да почне со крвавиот пир, младиот Стефан Марковиќ од Дубона отишол дома да јаде и така го преживеал масакрот во селата кај Младеновац. Тој изјави дека сè уште не се опоравил од сето она што се случи на 4 мај, кога загинаа девет лица, а 12 беа ранети.
Кобната вечер Стефан бил на местото на пукањето. Тој посочува дека многу луѓе имало во центарот на селото, како и дека голем дел од нив седеле во училишниот двор, местото каде што секојдневно се собирале и се дружеле. Таа ноќ изгледаше како секоја друга во Дубона, ништо не укажуваше дека следува трагедија.
Отидов до продавница да купам нешто за јадење, а тие што беа таму ми рекоа да си одам дома и да јадам во мир. По неколку минути реков: ,,Добро, ќе си одам дома и ќе се вратам” и потоа си заминав“, објасни Стефан.
Тој нагласува дека масакрот почнал неколку минути откако отишол во куќата, која е релативно блиску до дворот во кој се случил масакрот.
„Таа вечер дојдоа Д.М и К иако не доаѓаа често, но се случи вечерта да бидат таму. Влегов во колата и си заминав, ништо не слушнав. Влегов во дворот и притоа во моментот кога почнаа да пристигнуваат пораки на Вибер, каде што имаме група, но не ги гледав пораките затоа што мислев дека ќе јадам што е можно поскоро и ќе се вратам веднаш“, објаснува тој.
Во својата куќа останал уште малку, бидејќи морал да му помогне на татко му, па дури потоа почнал да вечера и се вратил во центарот на селото. Потоа видел пораки на телефонот кои му ја замрзнале крвта во вените. „Помислив: „Сега да ги погледнам пораките, не знам што пишуваат толку многу“ и потоа видов дека некој напишал дека се случила катастрофа во центарот на селото, некој се шетал и пукал кон сите на кои ќе наиде, се зборува дека има мртви и ранети. Бев преплашен“, објаснува тој.
Истакнува дека бил скаменет бидејќи знаел дека таму се неговите пријатели. За среќа, некои од нив си заминале дома пред пукањето. Посочува дека селото било преполно со полиција, а информациите за сè биле оскудни.
,,Скокнав во автомобилот и се упатив таму. Сè беше веќе готово, полицијата го блокираше центарот и не можев да поминам. Не знаев кој пукал, ниту кој е убиен. Отидов кај соседот чиј роднина настрада во масакрот. Погледнав во телефонот и видов дека го убиле“, вели младиот човек.
Тој истакнува дека сакал да умре во тој момент бидејќи не можел да и’ каже на несреќната жена што се случило. Болката што ја чувствуваше тогаш ќе ја носи засекогаш. Стефан загуби пријатели и роднини во страшниот масакр.
„Во тој момент во училишниот двор седеле седум млади луѓе, меѓу кои и две девојчиња кои подоцна дошле. Само едно девојче успеало да побегне и да помине без повреди, но го убил нејзиниот брат во Мали Орашје. Пукал и во неа, но за среќа, тој не ја погодил. Тие се мое семејство“, вели соговорникот.
Целото село сè уште е во шок по сè што се случи, а никој од селаните не разбира зошто законот не е построг.
„Во најдоброто сценарио ќе добие 20 години затвор и ќе излезе со полна сила од затвор, само прашање е што ќе биде тогаш, луѓето веруваат дека веднаш ќе направи нешто. Кога го повреди полицаецот, никој не му застана на патот. Таму веќе се шушка дека рекол дека ќе се одмазди штом се извлече за тоа што му изгорела куќата и за сè што се случило ja обвинува мајка му. Таа постојано го посетува“, заклучи Стефан.
Инаку, Стефан од денот на масакрот минува низ нов пекол поради мајката на осомничениот, која речиси секој ден без никаква причина го пријавува во полиција, што му го нарушува животот. Досега сите пријави се неосновани.