Помислата за смрт е застрашувачка за повеќето луѓе, но има смртни случаи кои се сметаат за полоши од другите, барем од научна гледна точка.
Од човек кој бил заглавен во тесен премин во пештера 28 часа, до бунтовнички водач кој бил изеден жив од неговите следбеници, историјата сигурно памети ужасни начини на умирање.
Строго кажано, смртта на еден од следните три начини е апсолутно најлошата за една личност.
Да се биде жив закопан
Иако ова првично може да изгледа како ситуација од која има барем теоретски излез, научниците истакнуваат дека е многу потешко отколку што изгледа на почетокот. Податоците за тоа колку долго човек може да преживее откако ќе биде жив закопан се доста контрадикторни, па една струја тврди дека тоа е само 10 минути, а друга дури 36 часа.
Излегувањето од оваа страшна ситуација е осудена борба бидејќи не само што ќе треба да излезете од ковчегот, туку и ќе треба да копате низ земјата со која сте опкружени, а освен ако немате лопата при рака, ова е практично невозможно. Верувале или не, има луѓе кои го пробале заради експеримент, но човекот успеал да пробие само нешто повеќе од еден метар пред за малку да умре и ги повикал своите соработници на помош во овој бизарен експеримент.
Радијациона болест
Не е изненадувачки што смртта од радијациона болест е една од најужасните – тоа е бавен и многу болен процес. Жртвите на нуклеарното оружје сведочат за бројните начини на кои радијацијата од овој тип придонесува за умирање, а најекстремен пример е Хисаши Оучи, кој стана „најрадиактивниот човек на светот“ по инцидентот во јапонската нуклеарна централа во 1999 година. .
Откако лекарите се обидувале да го спасат една недела, тој ги молел да престанат. За време на престојот во болница, неговото срце застанало три пати, но лекарите го реанимирале на барање на неговото семејство. На крајот, тој почина по 83 дена од несреќата поради откажување на неколку органи, но тој период беше исклучително болен – „плачеше“ крв, а кожата буквално му се „топеше“, пренесува „ Унилад “.
Пирокластичен проток
Пирокластичниот тек е најсмртоносниот дел од вулканската ерупција, тој е брз облак од гас и вулкански материјал кој се шири по ерупција. Протокот е толку брз (над 700 км на час) што е невозможно да се запре и уништува горе-долу се пред себе, а температурата на овој разорен „бран“ може да достигне 1.000 степени Целзиусови. Оваа топлина би убила човек исклучително брзо, но последните моменти би биле застрашувачки бидејќи во тие моменти кожата буквално врие.
Студијата од 2021 година на Катедрата за науки за Земјата и животната средина на Универзитетот во Бари покажа дека станува збор за пирокластичен тек што го уништил античкиот римски град Помпеја и неговото население, а не лав!
Се разбира, сите горенаведени се екстремни случаи и повеќето од нас речиси сигурно нема да го напуштат животот на такви нехумани начини.