Хрватскиот Сабор со три месеци доцнење во петокот со мнозинство гласови го усвои Законот за Централниот регистар на население, кој требаше да стапи на сила на 1 јануари годинава.
Со влегувањето во сила на овој закон престанува потребата од спроведување на Попис на населението.
Со законот се воспоставува централен регистар на население, кој ќе го замени Пописот на населението и ќе значи електронско водење на официјална евиденција во која автоматски ќе се поврзуваат податоците од посебните евиденции и регистри, а истиот ќе го води Министерството за финансии или Даночната управа.
Податоците треба автоматски да се ажурираат со секоја промена во реално време.
Регистарот ќе содржи податоци за хрватски државјани со постојан престој во Хрватска, за странци со постојан престој или престој во Хрватска и за хрватски државјани со постојан престој надвор од Хрватска, со цел за првпат да се направи евиденција за хрватските државјани надвор од Хрватска.
Ќе содржи задолжителни податоци за бројот и просторната распределба на жителите на територијата на Република Хрватска според социјални, економски, образовни, миграциски, станбени и други карактеристики, податоци за сродство и податоци за домаќинството, кои ги вклучуваат ОИБ(Личен идентификациски број), податоци за раѓање, смрт и државјанство, брак или животно партнерство, родители и деца, старатели, место на живеење и привремен престој, престој и привремен инвалидитет.
Овие податоци, посочуваат од Владата, ќе овозможат реално пресметување на приходите по член на домаќинството и ќе се користат за подобро таргетирање на мерките на социјалната политика, социјалните и други права, спроведување статистички, социјални, економски и други истражувања, обработка на податоци за кои постои законска основа, како и за ефикасно спроведување на административните, даночните и други постапки.
За секое лице запишано во Централниот регистар ќе се генерираат податоци за сродство и домаќинства. Преку размена на дигитални податоци, граѓаните административно ќе бидат ослободени од товарот за спроведување на одредени постапки, а секое лице ќе може да побара увид во своите податоци од Даночната управа.
Регистарот, меѓу другото ќе има посебен дел кој може да содржи податоци за вонбрачни заедници или неформални животни партнерства, вера, мајчин јазик, како и националност, но само врз основа на поднесени доброволни изјави.
Целосната имплементација на Регистарот требаше да започне во јуни 2026 година, а оттогаш тој – а повеќе не Пописот во 2021 година – ќе биде централна база на податоци за демографската структура на Хрватска. Сепак, исклучокот требаше да се однесува на националните малцинства.
Според првичниот предлог, официјалните податоци од Пописот во 2021 година требаше да останат основа за остварување на правата на националните малцинства до 31 декември 2033 година.
Ова значи дека до 31 декември 2033 година, националните малцинства ќе имаат право на свои парламентарци, локални советници, заменици-градоначалници и градоначалници, заменици гувернери на окрузи, совети на малцинства и претставници, како и еднаква употреба на јазикот на малцинствата врз основа на Пописот од 2021 година, и дека само од 2034 година, регистерот на малцинските права ќе се заснова на податоците од Централниот малцински права.
Владата сега промени еден член, кој сега дефинира дека до 31 декември 2033 година, сите права, не само на припадниците на националните малцинства, туку и на хрватскиот народ, кои се условени со одреден удел во вкупното население и бројот на припадниците на националните малцинства, се утврдуваат врз основа на официјалните резултати од Пописот на населението во 2021 година, а по тој датум врз основа на податоците од Централниот регистар.
Беа отфрлени амандманите на Самостојна демократска српска партија (СДС С) на Милорад Пуповац, со кои тој бараше даночната управа да ги информира граѓаните за јавните органи кои имаат пристап до нивните лични податоци ако пристапот и обработката на личните податоци се разликува од целта на собирање на податоците, како и да им обезбеди на граѓаните право да ја корегираат, бришат и ограничат употребата на личните податоци.