Откако Националното собрание на Франција изгласа недоверба на владата предводена од Франсоа Бајру, претседателот на оваа земја, Емануел Макрон, повторно се најде на исклучително важна политичка раскрсница.
Неколку минути откако Бајру беше официјално разрешен и владата се распушти, Елисејската палата, исто така, издаде соопштение, наведувајќи дека падот на владата е „признаен“ и дека се преземаат чекори за формирање нов кабинет.
„Емануел Макрон го признава падот на Франсоа Бајру и ќе го назначи неговиот наследник во следните неколку дена. Претседателот на Републиката утре ќе го прими премиерот Франсоа Бајру за да ја прифати оставката на неговата влада“, соопшти кратко Кабинетот на францускиот претседател.
Сепак, земајќи ги предвид политичките (погрешни) ситуации во Франција, на сите им е јасно дека формирањето на нова влада нема да оди толку непречено, а се чини дека францускиот претседател успеал преку оваа одлука да го навлече гневот и на левицата и на десницата.
„Бајру падна. Победа и народно олеснување. Макрон сега е на првата линија соочен со народот. И тој мора да си оди“, рече левичарскиот политичар Жан-Лук Меланшон.
Претседателката на Зелената партија, Сириел Шателен, го опиша падот на владата како големо олеснување.
„Знаеме дека е можен политички прекин со политиката на Емануел Макрон. Ако Емануел Макрон престане да блокира, препознае дека левицата (може да дојде на власт), тогаш (балансот) е можен. Ако левицата е повикана да владее, тоа мора да биде целата левица“, смета тој.
По падот на владата на Бајру, шефицата на Партијата на екологисти, Марин Тонделиер, го повика Емануел Макрон да назначи премиер „од редовите на Новиот народен фронт“.
„Една година по парламентарните избори, крајно време е да се почитува гласот на францускиот народ“, додаде таа, осврнувајќи се на резултатот постигнат од левицата, која пред година и пол ја имаше најголемата група во Собранието по број на места.
Членовите на Социјалистичката партија се со слично мислење.
„Французите се исцрпени и на оваа земја ѝ е потребна правда. Време е левицата да владее со оваа земја, за да можеме да продолжиме напред и да вратиме малку боја во земјата. Треба да ја вратиме енергијата и да им дадеме куповна моќ на Французите. Сакам влада на левицата и екологистите, а потоа ќе зависи од Парламентот да одлучи“, рече првиот секретар на Социјалистичката партија, Оливер Форе.
Покрај левицата, на целосно рестартирање повикуваат и десничарите, вклучувајќи ја и една од лидерките на движењето, Марин Ле Пен.
„Сè укажува дека правно, политички, дури и морално, распуштањето не е опција за Емануел Макрон, туку обврска“, изјави таа.
Притисокот врз Емануел Макрон дефинитивно ќе се зголеми во наредните денови, а повторното барање „рамнотежа“ со назначување нови таканаречени центристички опции што би ги „врзале“ политичките редови во Франција, дефинитивно е нешто што нема да биде одобрено од другите партии.
„Макрон би можел да распише и нови парламентарни избори. Ова би го потресло сегашниот состав, но би можело да резултира со уште поубедлива победа за крајно десничарската партија Национален собир (FN) на Марин Ле Пен. Макрон има и можност да распише претседателски избори – на кои тој не би можел да се кандидира, бидејќи неговиот втор мандат истекува во 2027 година. Некои парламентарни групи го поттикнуваат да го избере тој пат, но тој постојано ја исклучува можноста за повлекување“, се вели во анализата на Би-Би-Си.