Проблемите со мочниот меур започнуваат во четириесеттите – ефикасни лекови против инконтиненција

Неволното отекување на урината или уринарна инконтиненција е чест и сериозен проблем. Нормално, во текот на денот, бубрезите постојано создаваат урина, која преку уринарните канали доаѓа од бубрезите до мочниот меур. Главната улога на мочниот меур е да ја депонира урината и да ја празне во општествено прифатливи услови. Покрај мочниот меур, важна улога во празнењето на урината играат и мускулите кои се наоѓаат веднаш до почетокот на уретрата (сфинктери) кои се користат за доброволна контрола на мокрењето. За да може да уринира и да ја задржува урината, неопходно е да се зачува функцијата на мочниот меур и сфинктерот.

Промените во односот на одредени анатомски структури директно до мускулите на сфинктерот исто така може да доведат до нарушувања на мокрењето. Уринарната инконтиненција е чест и значаен проблем, се верува дека околу 20% од луѓето постари од 40 години имаат некаква форма на уринарна инконтиненција, иако се смета дека уринарната инконтиненција е уште почеста бидејќи во некои области се смета за дел од нормален процес на стареење. Многу почесто се јавува кај жените.

Видови на инконтиненција:

Постојат неколку видови на уринарна инконтиненција:
 стресната инконтиненција е најчестиот вид на уринарна инконтиненција. Претставува губење на урина за време на напор. Се јавува значително почесто кај жените. Пациентите известуваат дека има губење на урина при кревање тегови, при кашлање или трчање. Главната причина за ова нарушување се слабите мускули на карлицата, што се јавува по породувањето. Отекувањето на урината се јавува кога притисокот во абдоменот станува висок (кивање, кашлање, напор), притисокот се пренесува на мочниот меур, што во комбинација со ослабените мускули на карличниот под доведува до отекување на урината. Пациентите обично губат мала количина на урина. Освен породувањето, фактори кои придонесуваат за појава на стресна инконтиненција се и губењето на квалитетот на сврзното ткиво кое се јавува во староста и дебелината. Мажите ја добиваат болеста многу поретко, обично по операција на простата. Итна инконтиненција
се дефинира како ненадејна и неконтролирана потреба за празнење на мочниот меур. Пациентите обично чувствуваат ненадејна и силна потреба за мокрење, по што се навлажнуваат на пат кон тоалетот. Причината обично е непозната, често се јавува како резултат на невролошки заболувања.  мешаната уринарна инконтиненција е комбинација од стрес и ургентна инконтиненција. Количината на урина што тече може да биде мала, од само неколку капки до целата количина на урина произведена во текот на денот. Поплаките што ги имаат пациентите варираат од иритација поради влажна долна облека до сериозни проблеми со хигиената и секојдневното функционирање. Дијагнозата се поставува врз основа на податоците обезбедени од пациентот, лабораторија, рендгенски анализи и дневник за мокрење.

Како се лекува инконтиненцијата?

Третманот зависи од типот на инконтиненција. Промените во одредени животни навики како што се внесувањето течности, времето на внесување течности, внесувањето кафе и алкохолни пијалоци, потоа корекција на телесната тежина и проблемите со запек може да играат важна улога во лекувањето на инконтиненцијата. Кегеловите вежби се дизајнирани да ги зајакнат мускулите на карличниот под и да создадат подобра поддршка за мочниот меур и уретрата.

Доколку се сомневате дека имате некаква форма на уринарна инконтиненција, неопходно е да се консултирате со вашиот уролог или гинеколог, бидејќи и малите подобрувања на симптомите што ги чувствувате може да доведат до значително подобрување на квалитетот на животот.