Северна Македонија не успева да ја искорени корупцијата, ЗОШТО!
Ставањето на Рамиз Мерко на американската црна листа и најавата дека на оваа листа ќе бидат ставени и многу други лица ја наметна дилемата кој треба да се занимава со овие случаи и кои се механизмите што треба да се преземат за да се казнат сите оние поврзани со корупцијата. Американската амбасада во Скопје ја остави „топката“ во рацете на власта да одлучи што понатаму со овие случаи. Премиерот Ковачевски само го повика Мерко да поднесе оставка, но нема сила да го разреши. Во меѓувреме, од партијата на Мерко, ДУИ, само апелираа да се започнат потребните истраги, пишува zhurnal.mk.
Во моментов Јавното обвинителство соопшти дека против Мерко се поднесени шест кривични пријави, но засега нема конкретни резултати за овие случаи. Впрочем, постојат основани сомнежи за неработење и непрофесионалност од страна на јавните обвинители кои го бранеа Мерко, а нивната активност ќе биде под истрага особено по извештајот на американскиот Стејт департмент.
Тоа значи дека доколку ДАШ не алармираше за Северна Македонија и не го стави Мерко на црната листа, тој ќе продолжи да се однесува како „херој“ во Струга и во јавното мислење.
Во моментов во Северна Македонија постојат неколку институции кои се одговорни за запирање и казнување на корупцијата. Антикорупциска врз основа на своите анализи и податоци треба да покрене сомнежи за корупција, а потоа да го извести јавното обвинителство за овие сознанија. Додека пак, врз основа на подлабоки истраги и собрани факти, обвинителството може да поднесе кривична пријава. Заедно со кривичната пријава како заштитна и превентивна мерка на осомничениот за корупција може да му се одземе имотот и да се постапува на сите други начини.
Но, имајќи предвид дека само во случајот со Мерко шест предмети беа чувани во фиоки, се поставува прашањето дали има капацитет и можност овие обвинители, кои можеби и самите се корумпирани, да се борат против криминалот и корупцијата!
Многу е тешко случаите со корупција да добијат конечен и брз епилог во Северна Македонија, бидејќи тоа се докажа и со корупциските врски што ги имаа поранешните функционери од режимот на Груевски. Речиси ниту еден од осомничените не заврши во затвор и сите процеси траат со години.
Во Албанија за борба против корупцијата е формирана Специјалната структура против корупција и организиран криминал, позната како СПАК, која се користи за упатување на Специјалното обвинителство против корупција и организиран криминал, како и на Независната истражна единица, инаку позната како Бирото.Национална истрага.
Оваа структура, составена од горенаведените тела, само ќе ги следи и истражува прашањата за корупција и организиран криминал. Во меѓувреме, Специјалниот суд против корупција и организиран криминал е надлежен за судење за кривични дела против корупција и организиран криминал и кривични пријави против повеќе високи функционери како што се: претседателот, претседателот на Собранието, премиерот, членовите на Министерскиот совет, судиите на Уставниот и Врховниот суд, јавниот обвинител, замениците итн. Специјалниот суд против корупција и организиран криминал е составен од Специјалниот суд против корупција и организиран криминал од првостепена и Апелациониот суд, кои се лоцирани во Тирана со овластувања на целата територија на Албанија, пишува zhurnal.mk.
Северна Македонија формираше специјално или специјално обвинителство за борба против корупцијата од „бомбите“ или прислушувањето што ги објави Заев додека беше во опозиција, но и покрај многуте надежи во оваа институција, крајот се покажа како неуспешен. Иако обвинителите на ова обвинителство земаа и до 5.000 евра месечна плата, само за да не се поврзани со криминал и корупција, повторно главната обвинителка Катица Јанева беше вмешана во криминал и корупција. Затоа, се уште постои голема дилема како ќе се најде решение и кој ќе ги казни сите инволвирани во корупција со заслужената казна, особено сега кога и САД одлучија да стават на црна листа функционери и личности познати во Северна Македонија.
Во нормална држава треба да имаме нормално обвинителство, за да не мораат нашите соседи и партнери прво да дознаат што се случува кај нас, па потоа да реагираат, но во земја како Северна Македонија, кога ништо не оди како што треба. треба, само обвинителството и судот со меѓународна поддршка и со директна контрола од странство, можат да ја водат борбата против корупцијата. Во спротивно, „големите риби“ секогаш ќе пливаат слободни, додека „ситните риби“ ќе паднат во мрежата и стапицата на оние кои се зачетници на корупцијата.
