Во 2002 година, научници од Државниот универзитет во Њујорк во Олбани објавија провокативно истражување кое сугерира дека спермата може да има необичен ефект на ублажување на симптомите на депресија кај жените.
Тимот, предводен од психологот Гордон Галуп, анализирал податоци од речиси 300 студентки и дошол до неочекувани заклучоци.
Испитаниците одговараа на прашања за сексуалните навики , фреквенцијата на употреба на кондоми и нивната емоционална благосостојба.
Како стандардна мерка за депресија , истражувачите го користеа „Бековиот инвентар за депресија (BDI)“.
Резултатите од студијата покажаа дека жените кои имале секс без кондоми имале пониски резултати за депресија, помалку изразени симптоми и уште помала веројатност да се обидат да извршат самоубиство, во споредба со оние кои редовно користеле кондоми.
Авторите на студијата понудија објаснување – сперматозоидите содржат биолошки активни супстанции како што се хормони и невротрансмитери (на пр. серотонин , окситоцин, естроген, кортизол), кои, откако ќе стигнат до женското тело, можат да влијаат на расположението.

Сепак, истражувачите нагласија дека студијата има ограничувања. Станува збор за анкета на студентската популација, која не докажува причинско-последична врска, туку само укажува на корелација. Експертите дополнително предупредија дека незаштитениот секс носи сериозни ризици, вклучувајќи сексуално преносливи болести и несакани бремености, и дека наодите не треба да се толкуваат како препорака за избегнување на кондоми.
Студијата предизвика возбуда во јавноста и медиумите, и до ден-денес останува пример за истражување што покренува прашања за сложените врски помеѓу биологијата, психологијата и сексуалното однесување.