“ТАА Е СНОБ! СЕ ЗГРОЗУВАМ И НА САМАТА ПОМИСЛА НА НЕА!” Неверојатна исповед на работник на Елена Кариќ: Поради ОВА одбивала и до 30% од платата

Елена Караман , покрај тоа што продаваше и изработуваше стилски мебел, до неодамна имаше ресторан во центарот на Белград.

Екипата на Курир стапила во контакт со Милош Филиповиќ, кој своевремено бил келнер во нејзиниот ресторан. Тврди дека немал добро искуство во соработката со поранешната сопруга на Југослав Кариќ , вели дека се уште има морници кога ќе помисли на неа.

Елена Кариќ

-Таа е голем сноб, ги малтретира работниците. Деновите што ги поминав работејќи со неа се како рударски денови – вели Филиповиќ на почетокот на разговорот и продолжува:

– Не беше нормално да се работи со таа жена. Сите ние кои издржавме дефинитивно сме луѓе кои можат да издржат се. Работев со неа нешто повеќе од една година. Тогаш не беше како сега да се најде работа во угостителство, но еве каде си, среќен си што имаш плата. Сега… Со Елена е малку поинаку. За целото време што работев за неа, никогаш не ја добив целосната плата. Секој месец не одбиваше од 20 до 30 проценти. Постојано ни велеше дека сме пријавени и дека треба да бидеме среќни поради тоа.

Милош вели дека во тоа време чувствувал страв бидејќи Елена постојано им викала на своите вработени.

– Нејзината грубост и понижување кон нас како работници беше неверојатна. Таа не ги бира зборовите. Толку се плашевме од неа што кога се појави тотално се убивме од страв и стрес. Во тие ситуации знаевме да погрешиме. Знаете кога не ви е удобно во таква ситуација. А Елена само чека. Таа доаѓа и само гледаме кој прв оди во нејзината канцеларија. А потоа таму ни појаснува дека ние сме нејзини работници, а таа ни е љубовница. Колку и да се трудевме да направиме се како што треба, таа секогаш наоѓаше за што да не навреди и нападне. Се сеќавам на одредена палма, веќе знаете, таа и нејзините растенија. Па, таа палма беше до нејзината канцеларија. Дошла еднаш, инаку ги пикала прстите во земја за да види колку е влажна, па според нејзината проценка земјата била сува. Веднаш и одземала 20 отсто од платата на колегата и настанал хаос – се присетува Милош и додава:

– извика таа, беше страшно. Еден колега ја напушти канцеларијата во солзи. Таа беше вознемирена. Кај неа, за осум часа работа, можевме да седнеме само кога јадевме, и тоа на некои гајби во магацинот. Камерите работеа 24 часа и, кога не е во кафеаната, ни се јавува и вели: „Не ве гледам сите како стоите, сигурно сте легнале некаде“. Слободните денови беа еднаш месечно. Се плашевме од неа, сите бевме млади. Не дај боже да дојдеш со недоволно испеглана кошула, 20 отсто ќе бидат убиени со реченицата: „Ова не ти е пазар, ова е кафеана во центарот на Белград“. И така поминува цела година, трпиш малтретирање и слушаш навреди, а потоа кога ќе дојде Нова година доаѓа Елена со 50 милилитри парфем и ни го подарува за празникот. Искуство кое избегнувам да го паметам, а кога ќе се сетам се згрозувам – рекол Милош.

Во врска со оваа изјава на нејзината вработена ја контактиравме Елена, но како и обично и овој пат не се јави