Тинејџерите често ги бие лош глас, а родителите често се мачат да стигнат до нив. Покрај тоа, постојат митови за тинејџерите кои не се вистинити. Имено, не се сите мрзливи и груби, како што сугерира новиот извештај.
Студијата на 184 тинејџери покажа како адолесцентните пријателства ги подготвуваат за родителство. Научниците ја следеа групата повеќе од 30 години, почнувајќи од 13-годишна возраст. Секоја година, членовите на групата го избираа својот најблизок пријател да учествува во студијата со нив.
Присуствувајќи во лабораторијата во нивните избрани парови, еден пријател побара совет за некој проблем. Одговорите беа бодирани во однос на четири клучни аспекти на емпатијата: емоционална поддршка, инструментална поддршка, емоционална ангажираност и толкување на проблемот на нивниот пријател.
Пријателствата се клучни за развивање социјални вештини
Кога членовите на групата почнале да имаат деца, им биле поставувани различни прашања во врска со нивниот стил на родителство. Ова се практикуваше во форма на 12 хипотетички ситуации во кои нивното дете изразува негативна емоција и тие пренесуваат како да реагираат. Нивните одговори беа означени како поддршка или не-поддршка.
Резултатите покажаа една важна корелација: оние кои беа поемпатични тинејџери станаа родители со поголема поддршка.
Зборувајќи за Psychology Today, психологот Џесика А. Стерн, д-р, заклучува: „Возрасните често ја потценуваат важноста на тинејџерите да поминуваат време со своите пријатели а со тоа да совладаат и нови вештини, како што се емпатија, соодветно реагирање на тешки емоции, па дури и подоцна родителство“.