„Го ограбија, му позајмив на Саша 80.000 марки за да го врати долгот кон Брена“: Сузана ја откри вистината
Во емотивна исповед, Сузана Јовановиќ , вдовицата на Саша Поповиќ, откри детали од својот приватен живот за кои јавноста не знаеше, и откри, меѓу другото, дека му позајмила на својот покоен сопруг огромна сума пари за да го отплати долгот кон Лепоја Брена .
Во исповед за списанието „ Скандал “, Сузана, низ солзи, раскажа шокантни детали за борбата на нејзиниот сопруг за живот, нивните последни заеднички моменти, како и болното збогување во болничка соба во Париз.
Иако Поповиќ отсекогаш важел за еден од најбогатите луѓе од домашната јавна сцена, Сузана сега се присети дека на почетокот на нивната врска не било така и дека тогаш му позајмила 80.000 марки, што денес е околу 40 илјади евра, за да го врати долгот.
– Сејл беше станар на 13-ти кат. Го ограбија, му зедоа сè, а само пижамите му ги оставија на креветот. Се преселивме од тој стан во куќата што ја купи тој. Имаше некои компликации со плаќањето, каде што Брена нè пронајде и ни помогна да го извршиме плаќањето од сметка на сметка – започна пејачот на „Скандал“.
– Подоцна работевме заедно и заработувавме пари. Се забавувавме, немав поим дека ќе останеме заедно засекогаш. Кога почнавме да живееме, му дадов пари за да може да ѝ ги врати парите на Брена, мислев дека ќе ни биде полесно. Потоа ми рече: „Луда си“, тогаш беа 80.000 марки – продолжи Јовановиќ.
– Ме праша: „Што ако раскинеме?“, па му реков: „Не е важно, ако си маж ќе се сетиш дека ми должиш пари, па ќе ми вратиш кога ќе ги имаш“ и тоа е сè што му реков – изјави Сузана за Скандал.
„Брена е разочарана“
Она што можеби најмногу ја интересираше јавноста беше односот со Лепа Брена, како и дали таа доаѓаше во нивната куќа и ги посетуваше.
– После? Не сега, на комеморацијата и на самиот погреб, да. Не дојде, не знам зошто – одговори Сузана за „Скандал“ кога ја прашаа дали Брена дошла кај нив дома.
Сузана не криеше дека многу потези ја повредуваат како личност и дека не ѝ треба ништо повеќе од топол, човечки разговор.
– Не знам што да кажам, ме боли како човек, многу ме боли. Изгледа дека дојде време кога ништо не треба да се очекува. Веројатно сите се водени од мислата дека имам деца, имам луѓе кои работат, имаат свои обврски, работни места. Не ми треба ништо, човечки збор и некаков обичен разговор, за да поминам време со некого, можеби само тоа, но фала му на Бога што имаме такви луѓе.
