Италијански остров нуди куќи за едно евро, но ќе биде тешко да се избегне демографска катастрофа
На еден од двата големи италијански острови, Сардинија, многу села и помали градови нудат куќи за едно евро и обезбедуваат пари за започнување семејства и бизниси, но тие сè уште неумоливо се движат кон целосен демографски колапс.
Денес во Сардинија живеат нешто повеќе од 1,5 милиони жители, бројка што постојано се намалува со децении.
Покрај намалувањето на населението, голем број села и помали населби сега се соочуваат со исчезнување, бидејќи младите луѓе се селат во големи градови како Каљари.
Најголемиот проблем за Сардинија е стапката на наталитет, имено фактот дека овој остров има најниска стапка на наталитет во Италија, што е 0,91 дете по жена. За да се одржи стабилно население, жените треба да имаат просечно 2,1 дете.
Во едно од селата во Сардинија, Барадиља, последното дете е родено пред 10 години, а таму живеат 76 жители.
Ризикот места како Барадили да станат градови-духови го натера островот да се обиде да привлече нови жители.
Брачен пар кој се преселува во село во Сардинија со помалку од 3.000 жители може да добие до 15.000 евра за купување или реновирање на куќа, до 20.000 евра за започнување бизнис што создава локални работни места и месечна субвенција од 600 евра за првото дете и 400 евра за секое следно дете, додека не наполни пет години.
Овие стимулации се дел од пакетот против депопулација воведен од регионот. Покрај тоа, постојат и локални итни мерки, како што е понудата на општината Ололаи, која им нуди куќи на новите жители за 1 евро. Сепак, ова не им ги донесе потребните резултати, а селата во Сардинија, како што е Барадали, имаат сериозни проблеми, пишува Политико.
Пред повеќе од 30 години, селото го затвори своето едноучилишно основно училиште, каде што заедно учеа локалните деца, на возраст од 6 до 10 години.
Барадили и околните села се одлучиле за ротирачки училишен систем, во кој децата посетуваат настава во три различни села во текот на целата година. Секое утро ги зема бесплатен автобус.
Посетувањето средно училиште или доаѓањето во болница е многу потешко, бидејќи обете служби се оддалечени повеќе од 30 километри.
Друго сардиниско село, Ололај, стана познато низ целиот свет нудејќи куќи за едно евро. Поминаа девет години од тогаш, а од 100.000 луѓе кои аплицирале, само на неколкумина им е доделен имот во ова село.
Оваа програма делува како посредник помеѓу сопствениците на стари куќи, честопати поделени меѓу различни семејства, и оние кои сакаат да ги добијат за малку пари. Како резултат на тоа, само мал број странски семејства успеале да купат куќа за 1 евро.
Во меѓувреме, селото продолжува да губи жители, намалувајќи се од 1.300 кога почнала понудата на сегашните 1.150.
Студиите покажаа дека куќите од едно евро сами по себе не се доволни, исто како што стимулациите за раѓање деца не се доволни, за да се свртат ефектите од демографскиот колапс.
Исто така, се покажа дека новите сопственици понекогаш одлучуваат да препродадат имот од едно евро по истата цена по која го купиле, бидејќи не можат да си дозволат повисоки од очекуваните трошоци за реновирање или не се задоволни од својот избор.
