Емоционалната интелигенција се однесува на способноста за препознавање, разбирање и управување со сопствените емоции, како и со емоциите на другите.
Според експертите, луѓето со пониска емоционална интелигенција често несвесно користат фрази кои откриваат недостаток на емпатија, саморефлексија и способност за конструктивна комуникација.
Ваквите реченици можат да создадат напнатост во односите и да го отежнат решавањето на конфликтите, иако на прв поглед не изгледаат проблематично.
Подолу се четири фрази кои се вообичаен показател за ниска емоционална интелигенција.
„Ова е твој проблем, не мој“
Оваа фраза често укажува на емоционално дистанцирање и негирање на одговорноста за интерперсоналната динамика. Експертите објаснуваат дека луѓето кои редовно зборуваат на овој начин често не го препознаваат влијанието на нивните постапки врз другите или немаат капацитет за емпатија. Наместо да ги разберат туѓите чувства, тие емотивно се повлекуваат, што го отежнува секој облик на здрав дијалог. Ваквата реченица може да создаде чувство на изолација кај соговорникот и да ја наруши блискоста на односите.
„Ова сум јас, нема да се сменам“
Додека автентичноста може да биде позитивна, оваа фраза често крие отпор кон личниот раст. Според експертите, емоционално зрелите луѓе разбираат дека промените и адаптацијата се дел од секоја здрава врска. Од друга страна, тврдоглавото инсистирање на „прифаќање без адаптација“ може да значи дека личноста не е подготвена да размислува за сопствените модели на однесување – што е од суштинско значење за емоционалната интелигенција.
„Вие сте многу чувствителни“
Користењето на оваа фраза ги минимизира туѓите емоции и често е знак на неподготвеност да се прифати туѓото гледиште.
Психологијата Д-р Сузан Дејвид, авторка на книгата „Емоционална агилност“, нагласува дека овој тип на комуникација ја минимизира важноста на чувствата на другиот и долгорочно може да ја уништи меѓусебната доверба. Луѓето со повисока емоционална интелигенција, наместо да ги игнорираат туѓите емоции, се обидуваат да ги разберат и да истражат што се крие зад нив.
„Не сакам да зборувам за ова“ (Повторено избегнување)
Во ред е на човекот понекогаш да му треба време пред да зборува, но ако овој тип на фраза се користи како постојан изговор за избегнување на тешки теми, тоа може да биде знак за емоционална незрелост. Експертите истакнуваат дека способноста за водење непријатни, но неопходни разговори укажува на високо ниво на емоционална отпорност. Избегнувањето конфликт на долг рок не го решава проблемот – само го продлабочува.