,,Аркан беше мојот прв менаџер!” Никој не ја знаеше оваа тајна на рокерот: „Поради него никој не смееше да…“ Непознати детали од минатото (фото)
Поминаа 24 години од убиството на Жељко Ражнатовиќ Аркан, а неговиот живот продолжува да ја интригира јавноста. Роден е на 17 април 1952 година во Брежице, Словенија. Убиен е на 15 јануари 2000 година во фоајето на хотелот „Интерконтинентал“ во Белград.
Човек чие име сите го знаеја
Кога бил убиен, Аркан имал 48 години. Прво бил приведен како тинејџер, а во 1972 година заминал во странство. Во тој период, како што се наведува денеска, ограбувал златари, прво во Италија, а потоа и во Шведска, Белгија, Холандија… Уапсен е две години подоцна, во 1974 година, откако ограбил банка. Тој беше осуден на 10 години затвор, но во 1979 година избега од затвор. Истото сценарио се случи во Амстердам, па во Германија, па во Швајцарија. А потоа, во 1983 година се враќа во Белград.
На крајот на осумдесеттите, Аркан ги презеде навивачите на Маракана. Велат дека собрал група момци и ги повикал на состанок челниците на навивачките групи на Црвена Ѕвезда и им кажал дека од тој момент се нарекуваат „Делии“, дека скандирањата се само за Србија и дека е забрането да се спомнуваат политичарите.
Во 1990-тите, тој ја основа Српската доброволна гарда, која наскоро ќе добие ново име: „Арканови тигри“.
Учеството во воени операции ќе му донесе обвинение за воени злосторства, кое во Хаг ќе биде обелоденето дури по неговата смрт.
Тој дури и’ напиша една песна за својата сопруга Цеца, но малкумина знаат дека тој бил менаџер на групата Пилоти.
– Среќата е важна во нашиот бизнис. Бевме жестоки во живо. Тој можеше да игра само електричен оргазам со нас, а Шарло брзо се распадна. Првиот голем концерт ни беше на Калемегдан. Многу интересни работи ме врзуваат за тоа место. Беше интересно со оглед на тоа што имавме четворица менаџери, а еден од нив беше Жељко Ражнатовиќ Аркан, менаџер почетник. Всушност, главни организатори биле Саша Алексиќ и неговиот брат Љуба.
После тоа не ја продолжија соработката.
– Бевме деца. Таму Аркан беше најмалку важен, но тој беше задолжен никој за џабе да не влезе на концертот. Сите мораа да купат билет. Се собраа пет-шест илјади луѓе. Ќе ни беше тешко да ги наполниме кошаркарските терени да не беа тие. После тоа ретко го гледав Аркан. Се гледавме на прослави и родендени. Не беше прилика да зборуваме за тие денови од нашата младост – откри музичарот.
