„Ватикан знае сè, но молчи“ ВИДЕО

Романот на Ден Браун „Кодот на Да Винчи“ предизвика контроверзии поради тврдењата за заговор во рамките на Римокатоличката црква и човечкото потекло на Исус.

Конклавот и денес во Ватикан не избира нов поглавар на Римокатоличката црква откако папата Франциск почина на 21 април на 88-годишна возраст. Ќе се знае кој ќе го наследи Франциск, кој беше наречен „папа на народот“. По изборот, ќе се дискутира за тоа како одлуката на кардиналот ќе влијае врз иднината на црквата.

Бројни прашања за оваа организација беа покренати во 2003 година од Ден Браун во книгата „Кодот на Да Винчи“.

Книгата „Кодот на Да Винчи“ беше светски бестселер со продадени над 80 милиони примероци, што беше бројката до 2009 година. Преведена е на дури 44 јазици. Романот се занимава со тајните на „Светиот Грал“, но и со Марија Магдалена и нејзината улога во христијанството.

Во книгата на Ден Браун, меѓу другото, се тврди дека Римокатоличката црква е дел од заговор за сокривање на вистината за Исус Христос. Ова значи дека Ватикан работи врз основа на принципот на лаги. Авторот бил цел на критики бидејќи „фактите, како и псевдоисторијата што ја презентирал, биле комбинирани на таков начин што ги збунувале читателите кои немаат завидно познавање на темите во романот“:

Браун пишува дека „Исус Христос бил човек, а не син Божји, како што прогласил Константин I со цел да ја консолидира моќта на Рим и да го убеди светот дека Римската црква, т.е. Ватикан, е единствената што може да воспостави однос со Бога, штом ќе се обезбеди опстанокот на Рим“. 

Тој ги вознемири верниците, и православните и католиците, со тврдењето дека Исус бил во брак со Марија Магдалена која „не била проститутка“, туку „го носела детето на Исус, што е главен доказ за човечкото потекло на Исус“.

Книгата се допира до Светиот Грал – чашата во која, според Библијата, е пронајдена крвта на Исус Христос, кој пиел вино од тој предмет за време на последната (тајна) вечера со 12-те апостоли.

Браун напишал дека библиското учење дека Светиот Грал ја содржи крвта на Исус е всушност метафора што укажува дека Марија Магдалена го носела детето на Исус, односно дека крвта на Исус била во неа – детето на Исус. Според неговите зборови, Исус ѝ завештал на Магдалена да управува со црквата, а не на апостол Петар.

Писателот Луис Пердју, исто така, бил негодуван од книгата, кој го тужел Браун дека „Кодот на Да Винчи“ содржи делови од неговите романи „Божјата ќерка“ и „Наследството на Да Винчи“. Тој побара да се запре снимањето на филмот базиран на романот и продажбата на самото литературно дело, тужбата беше отфрлена во 2005 година. Имаше дополнителни приговори поради наводниот плагијат.

Снимен е и филм

Според „Кодот на Да Винчи“, во 2006 година е снимен истоимен филм, во режија на Рон Хауард, а главните улоги им биле доделени на Том Хенкс, Одри Тејт и Иан Мекелен.

Том Хенкс, кој се преобрати во православие откако се ожени со Рита Вилсон, актерка од грчко потекло, го толкува ликот на професорот од Харвард, Роберт Лангдон, кој беше главен осомничен за убиството на кураторот на музејот Лувр.

Додека се обидувал да се ослободи од вината, открил заговор во рамките на католичката организација Опус Деи, или поточно, вековен обид да се прикрие вистинската вистина за Исус Христос.

Филмот беше голем успех кај публиката, но критичарите не беа задоволни. Имаше две продолженија: „Ангели и демони“, што е и името на втората книга на Браун од 2000 година, и „Пекол“.

Хенкс еднаш го кажа следново за филмот „Кодот на Да Винчи“: „Кодот на Да Винчи“ е измама. Целата трилогија е измама. Да речеме дека Ден Браун пишува „Еве една скулптура во Париз!“ Не, сè е до таму. Гледате како е видлив овој крст на картата? Па, тоа е повеќе или помалку крст. Овој забавен лов на богатство ја доловува историјата исто толку прецизно како што филмовите за Џејмс Бонд ја доловуваат шпионата.“