Во овој град сите жители живеат во само една зграда со 196 станови

Некогаш, единствениот начин да се стигне до градот Витиер во југозападна Алјаска беше со брод или воз кога дозволуваа временските услови.

Меѓутоа, кога бил реконструиран железничкиот тунел од Втората светска војна, жителите и посетителите на ова необично место на далечниот север на САД можеле да стигнат и со автомобил.

За клаустрофобични посетители, но и за жителите, возењето со автомобил во тунелот многу го олесни животот во Витиер. Оние кои сакаат да поминат низ овој тунел треба добро да ја испланираат својата рута бидејќи правецот на минување се менува секој час, а оние кои сакаат да се вратат во градот после 22:30 часот нема да имаат среќа.

Луѓето кои спијат во автомобили недалеку од тунелот затоа што го пропуштиле последниот премин е вообичаена глетка на овие простори.

Затворениците од Витиер

Кога избувна пандемијата, жителите се најдоа во уште поголема изолација бидејќи само на нив, на членовите на нивните семејства и на вработените во компаниите кои работат во Витиер им беше дозволен влез во градот.

Овој необичен град е одделен од остатокот од светот со немилосрдните врнежи. Просечно годишно паѓаат 6,7 метри снег. Но, кога паѓа снег, станарите не мора да ја напуштаат зградата во која живеат. Поради сето ова, не е чудно што многу жители имаат и маици со натпис „Заробеник од Витиер“.

Конкретно чудовиште од времето на Студената војна е зградата со станови, болница, градско собрание и училиште. Бегич Тауерс Инкорпорејтед од 14 ката и 196 апартмани, познат во овие делови едноставно како ОТИ, изгледа како фатаморгана во снежниот Витиер.

Изграден да преживее гранатирање, ОТИ е погоден со шест месеци дожд секоја година, проследен со шест месеци снег и ветрови со брзина од 80 милји на час.