“ГОЛЕМА САМОДОВЕРБА…“ – Три страшни детали од масакрот на Коста К. кои ги оставаат без зборови истражителите: “Никој никогаш не го направил ова…“

Речиси еден месец по масакрот во основното училиште „Владислав Рибникар“ во Белград, се уште се мистерија мотивите на 13-годишното момче убиец, кое изврши страшно злосторство и да уби девет соученици и омилениот чувар на учениците. 

Како што пишува српскиот веб-портал Blic.rs во најновата анализа на овој случај, без да го спомене идентитетот на сторителот, опишувајќи го како страотен, необјаснив и невиден – страшен чин на Коста К., посочува дека единствено јасно е дека светот се уште не наишол на масовен убиец како него.

Blic.rs, всушност, посочува дека и во друштво на најлошите масовни убијци во историјата, Коста К. се издвојува по три детали и неколку карактеристики кои досега не се видени во слични случаи. Најпрво ја посочуваат неговата возраст, потоа неговиот некарактеристичен психолошки профил со кој се издвојува од останатите масовни убијци, а особено неговото однесување по извршувањето на делото, на што посветиле посебно внимание сите истражители.

Се наведува дека убиецот од училиштето „Владимир Рибникар“ е најсуровиот убиец на деца во историјата – имено, меѓу сите масовни убијци помлади од 14 години, пишува Blic.rs, никој досега не убил толку луѓе како Коста К. Дополнително, според достапните, но неофицијални податоци, само 19 масовни убијци во градинки, училишта и факултети и универзитети убиле повеќе луѓе од него.

Осврнувајќи се на неодамнешното интервју со криминолозите Џилијан Петерсон и Џејмс Денсли, кои зборуваа за еминентниот весник Politico за заклучоците од нивното истражување за профилите на масовните убијци во училиштата, на криминологијата која сè уште е во рана фаза на развој, Blic.rs истакнува дека нивните заклучоци од 2021 година откриваат бројни сличности меѓу сторителите, но и впечатливи разлики во споредба со она што се знае за Коста К.

Така, Џилијан Петерсон и Џејмс Денсли наведуваат дека во случајот на масовните убиства секогаш постојат елементи на различни детски трауми, како што се семејно насилство, екстремна злоупотреба, вклучително и сексуално насилство, родителско самоубиство, но и чувства на очај, изолација, самоомраза и често отфрлање од страна на врсниците, а во одреден момент постои кризна точка каде што потенцијалните масовни убијци почнуваат да го менуваат своето однесување и понекогаш имаат претходни обиди за самоубиство.

Меѓутоа, кога овие резултати ќе се споредат со она што е познато за Коста К., српскиот веб-портал посочува дека засега нема индикации, а особено докази за траума во раното детство, насилство во семејството, сексуална злоупотреба или други форми на екстремна злоупотреба и слично иако се забележува дека е можно во неговото воспитување да има нешто што засега останало скриено и за кое истрагата се уште нема информации.

Исто така, нема индиции или докази за некакви чувства на очај или омраза кон себе, ниту, како што е познато, тој се обидел да изврши самоубиство – ниту еден од сведоците кои досега јавно зборуваа не навестуваат ништо од тоа.

Сепак, она што особено го истакнува Blic.rs е однесувањето на Коста К. откако го изврши масакрот врз соучениците и чуварот. Ова е, како што се наведува, детал што го прави јасно и апсолутно различен од сите други сторители на масовни убиства во историјата.

Според неофицијални податоци, 23 лица во историјата извршиле масовни убиства на 10 или повеќе луѓе во градинките, училиштата и колеџите и универзитетите ширум светот. Од тој број, 17 напаѓачи се самоубиле по злосторството, 3 насилници се уапсени при обид да избегаат или да се пресметаат со полицијата, а 2 се убиени во пресметката со полицијата.

Само еден напаѓач се разоружал по масакрот, мирно седнал и лично повикал полиција да дојде да го земе – тоа е Коста К., убиецот од „Владислав Рибникар“, пишува Blic.rs.

Џилијан Петерсон и Џејмс Денсли наведуваат дека масакрите во училиштата најчесто се и самоубиствени, бидејќи огромното мнозинство напаѓачи завршуваат самоубиство, а нивното истражување покажува дека масовните убијци во речиси сите случаи организираат и вршат масакр како нивен последен чин, еден вид големо заминување од местото на настанот – злосторството не е што го прават само за да убијат други, туку и самите да бидат убиени на крајот.

Но, за разлика од нив, Коста К., кобното утро отишол на училиште со јасна намера дека самиот во никој случај нема да биде убиен – по злосторството планирал сам да повика полиција и да се пријави, седнал, го испразнил оружјето и го расклопил, очигледно со намера да им каже на полицајците кои први ќе пристигнат на местото на злосторството дека би немале ни најмала причина да го убијат, дури и ги оставил во збунетост, заклучува Blic.rs.