Дали би носеле јакна од бактерии?
Сакото направено од бактерии можеби звучи неверојатно (безбедно и одбивно), но модерната технологија овозможи комбинација од бактерии и овошен отпад да стане материјал од кој се прави облеката. Освен што ова уникатно парче претставува револуционерен чекор во светот на модата, може да биде и многу важно откритие за развој на еколошки одговорно производство на различни материјали, како завои, картон, конец…
Уникатната јакна, која изгледа како да е изработена од вештачка кожа, всушност е создадена од нов, посебен материјал: бактериска целулоза . Овој неконвенционален текстил е создаден со помош на бактерии кои биле хранети со отпад од индустриско овошје. Иако изгледот на површината на сакото наликува на класична животинска кожа, тоа е сосема нов изум.
Јакната е прототип за идните еколошки одговорни модни колекции. „Бевме изненадени кога видовме дека на многу луѓе на социјалните мрежи им се допадна јакната, бидејќи материјалот не е како вештачка кожа“, Алексис Гомез-Ортигоза, ко-основач на компанијата за биоматеријали Polybion, која ја создаде јакната со данскиот моден бренд „Gani“. “. „Навистина е лесно да се каже дека ова не е кожа, но исто така не е пластика, има уникатна текстура.
Иако е произведена со одредени методи кои се користат за традиционална кожа, јакната остава многу помал јаглероден отпечаток, но без да се загрози силата и дишењето, велат креаторите. „Ова е првата јакна што глобален бренд некогаш ја направил од бактериска наноцелулоза“, додаде Гомез-Ортигоза, „Значи, тоа е прилично важна пресвртница за индустријата за биоматеријали“.
Идејата за дизајнирање на ова конкретно модно парче настанала кога Гомез-Ортигоза пробала комбуха, односно јапонска чајна печурка и решила да изолира бактерија од тегла од тој пијалок, со која создал биомаса за да направи јакна што ја нарекол Целиум.
За да ги нахрани бактериите, компанијата Полибион ги користела остатоците добиени од локалните растенија за производство на конзервирано овошје, главно манго. „Ние ги храниме бактериите со овошен отпад, кој го има во изобилство овде во централно Мексико. Ги претвораме во храна за бактериите со додавање на посебна формула што ја развивме, која ги претвора во медиум за раст. Потоа, бактериите ќе се репродуцираат и ќе генерираат наноцелулоза. , кој го собираме по две недели, па го испраќаме на процедура за потемнување и доработка“, објаснува Алексис.
Отпадот од овошје инаку би завршил на депонија, каде што ќе се разгради и ќе создаде метан, односно „стакленички гас“, кој е дваесет и пет пати посилен од јаглерод диоксидот во задржувањето на топлината. Производството на целиум генерира само околу една четвртина од емисиите во споредба со тековните „најзелени“ методи на производство на кожа, а откако ќе се пресметаат емисиите што се избегнуваат со заштеда на овошен отпад, процесот станува „јаглерод-негативен“, рече Гомез-Ортигоза.
Откако ќе се собере наноцелулозата, таа се третира со помош на техники што ги користат локалните кожари. „Ние ја користиме истата опрема како кожарите за кожа за животни, но без хром или какви било токсични хемикалии. Бидејќи овој материјал е органски, има својства на природни материјали, „дише“ и се носи на сличен начин како вистинската кожа. Ова откритие е навистина важно, особено за луксузните брендови“.
Полибион ја истражува можноста за користење на Целиум за производство на други производи, вклучувајќи картон, конец, градежно дрво, па дури и преврски за рани. „Има потенцијал да создаде различна стока, широко распространет материјал за различни апликации, но во моментов сме фокусирани на кожна алтернатива, бидејќи веруваме дека ова е најбрзиот начин да се стигне до пазарот.
Засега има само една копија од оваа јакна, но се планира од следната година „бактериската облека“ да стане популарно парче на брендот „Гани“.
