Дали страдате од хроничен замор? Научниците открија дека тоа нема никаква врска со мрзеливоста или психата
Истражувачите од Универзитетот во Единбург објавија во среда дека откриле разлики во ДНК-та кај луѓе со синдром на хроничен замор, што би требало да помогне во побивањето на идејата дека исцрпувачката состојба е од психолошка природа или е предизвикана од мрзеливост.
Нивната студија откри осум региони од генетскиот код кои се разликуваат кај луѓето со мијалгичен енцефаломиелитис/синдром на хроничен замор (ME/CFS) во споредба со здрави волонтери.
Истражувачите рекоа дека откритието дава „прв силен доказ дека гените придонесуваат за шансите на една личност да ја развие болеста“.
Клучните карактеристики на состојбата вклучуваат влошување на заморот, болката и замагленоста на мозокот дури и по мала физичка или ментална активност. Многу малку се знае за причините за ME/CFS, а не постои дијагностички тест или лек. Се верува дека оваа состојба зафаќа околу 67 милиони луѓе ширум светот.
Студијата DecodeME анализирала примероци од ДНК од 15.579 луѓе кои во прашалникот пријавиле дека имаат хроничен замор и 259.909 луѓе без него, од кои сите се од европско потекло.
Варијантите на гените кои беа почести кај луѓето кои пријавуваат ME/CFS беа поврзани со имунолошкиот и нервниот систем, според извештај од студијата која сè уште не е рецензирана од страна на колеги.
Истражувачите велат дека најмалку два генски региони се поврзани со тоа како телото реагира на инфекција, што се совпаѓа со извештаите дека симптомите често се појавуваат по заразна болест.
Друг генски регион претходно е идентификуван кај луѓе со хронична болка, уште еден чест симптом на состојбата.
„Наодите се совпаѓаат со искуствата на пациентите кои ги пријавуваат со децении“, рече истражувачот Енди Девере-Кук, додавајќи дека тие „треба да се покажат како револуционерни во истражувањето на ME/CFS“.
„Овие резултати нема да значат дека веднаш ќе се развие тест или лек, но ќе доведат до подобро разбирање“, рече тој.
Научниците кои не биле вклучени во студијата рекле дека користењето на волонтери кои самопријавиле синдром на хроничен замор, наместо ограничување на учеството само на оние дијагностицирани од медицински професионалец, донекаде ги ослабува заклучоците од студијата.
Тие повикаа на поголеми студии за да се реплицираат резултатите.
