Еден витамин ќе помогне да се спречи деменција

Истражувањата покажуваат дека еден есенцијален витамин може да направи разлика во намалувањето на когнитивните способности и долговечноста на мозокот, а тоа е витаминот Д.

Според една опсервациска студија објавена во Алцхајмерова болест и деменција, постарите возрасни лица кои го зголемиле внесот на витамин Д имале 40 отсто помали шанси да развијат деменција.

Студијата исто така откри многу за тоа како индивидуалните фактори (на пример, демографија, генетика, однесување) играат важна улога.

Истражувачите ги процениле ефектите од изложеноста на витамин Д врз инциденцата на деменција кај 12.388 постари возрасни лица (просечна возраст 71 година) од збирката на податоци на Националниот координативен центар за Алцхајмерова болест (NACC).

Сите учесници беа ослободени од деменција на почетокот и добија една од следните когнитивни дијагнози:

• Нормално сознание
• Лесно когнитивно оштетување (MCI)

Дополнително, учесниците беа поделени на група изложена на витамин Д (т.е. луѓе кои земаа еден од трите типа на додатоци на витамин Д – Д2, Д3 или комбинација на витамин Д и калциум – пред почетокот) и оние кои не земаа.

Гледајќи ги демографијата, генетиката и огромен број други фактори, влијанието на изложеноста на витамин Д врз инциденцата и преживувањето на деменција варираше од група до група на интересни начини.

Изложеноста на витамин Д беше поврзана со 40 проценти помала стапка на инциденца на деменција отколку без изложеност. Стапката на петгодишно преживување за групата изложена на витамин Д исто така била 15 проценти повисока од онаа без изложеност.

Од учесниците кои развиле деменција во текот на 10 години, 75 проценти не биле изложени на витамин Д пред дијагнозата. Жените биле изложени на поголем ризик од деменција од мажите, но, исто така, подобро реагирале на зголемениот внес на витамин Д за 23 проценти (жените изложени на витамин Д имале 49 проценти помала стапка на инциденца од жените кои не биле изложени).

Не е изненадувачки, учесниците со нормално когниција на почетокот имале пониска стапка на инциденца на деменција од учесниците со MCI.

Сепак, индивидуите со MCI во групата изложена на витамин Д сепак имале 33 проценти помала инциденца од учесниците со MCI кои не биле изложени.

Стапката беше иста кај носителите на генот APOE ε4 изложени на витамин Д, нивната инциденца на деменција беше 33 проценти помала од носителите кои не беа изложени.