Забраната за пушење во затворени простори е заборавена

– Иако забраната за пушење во затворени простори е јасна во законот, јавните институции, па дури и здравствените установи, продолжуваат да бидат исполнети со чад. Граѓаните често се жалат дека болничките ходници, канцелариите, па дури и градските автобуси станале простори каде што луѓето палат цигари без страв од казна.

Законот предвидува високи казни за прекршителите од 250 до 750 евра за поединци и од 4.000 до 20.000 евра за институции, но во пракса речиси и да не се изречени казни. Пушачите во јавните згради не се чувствуваат загрозени од инспекторите, додека граѓаните кои го почитуваат законот саркастично го гледаат како само „хартија на ѕидот“.

Државниот пазарен инспекторат нагласува дека тие постапуваат само врз основа на жалби и дека главната одговорност е на самите институции каде што се случуваат прекршоците.

„Ние вршиме инспекции кога има конкретни жалби, но досега немавме случаи каде што морало да се изречат казни на институциите. Важно е да се разбере дека раководителите и државните секретари се одговорни за обезбедување почитување на забраната за пушење во нивните простории. Доколку не преземат мерки, тешко е законот да има вистински ефект“, нагласуваат од ДПИ.

Во меѓувреме, директорот на Инспекторатот, Влатко Стојкоски, отворено признава дека законот оставил голема празнина.

,,Државните институции треба да бидат пример за сите други и постојано треба да го почитуваат законот. Конечно треба да се зајакнат правните норми и да се избришат сите недоследности во врска со забраната за пушење во затворени простори, а новото законско решение не треба да содржи разни отстапки. Едноставно треба да се воведе целосна забрана, без претходните премолчени мерења, т.е. дали просторот е затворен од две или три страни“, рече Стојкоски.

Во оваа ситуација, одговорноста се распределува и никој не ја презема. Директорите на институциите се прават слепи, инспекторатот се оправдува со недостаток на жалби, додека граѓаните продолжуваат да се соочуваат со загаден воздух од цигари на местата каде што очекуваат услуги. Ова го прави законот неприменлив во пракса, не само што нема казни, туку се создава впечаток дека државата го толерира сопственото кршење. Наместо институции кои гарантираат почитување на јавното здравје, граѓаните денес наоѓаат коридори полни со чад и држава која санкционира само во теорија.