Податоците на Државната агенција за статистика покажуваат дека Македонија континуирано станува земја сè позависна од увоз.
Во текот на минатата 2022 година, Македонија увезла прехранбени производи за двесте милиони евра повеќе од претходната година или околу 900 милиони евра. Во 2021 година македонската држава увезла прехранбени производи во вредност од 700 милиони евра.
Климатските промени и дефектите во системот за наводнување го намалуваат приносот на оризот
Производителите на земјоделски производи велат дека на намалувањето на производството влијаеле климатските промени, како и недостатокот на институционална поддршка за земјоделците да се прилагодат на климатските промени и да обезбедат вработени во земјоделството сектор..
Земјоделецот Тони Максимов од Облешевскиот регион на општина Кочани, каде што се одгледува оризот, за Радио Слободна Европа вели дека родот на овој производ е преполовен. Според него, ако порано земјоделците успевале да соберат 800-900 килограми ориз по хектар, сега едвај успеваат да соберат од 400 до 450 килограми по хектар.
Максимов вели дека за тоа се виновни климатските промени, но удел има и човечкиот фактор.
„Годинава првично климатските услови беа неповолни поради што беше оневозможено навремено засадување. Потоа, кога коренот почна да се развива и да се закачи главата на оризот, влијаеше човечкиот фактор, имено водоводната компанија „Брегалница“ предвреме ја запре водата на полињата.
Додека засадените површини требаше да се полеваат уште најмалку два пати, тие ја прекинаа водата поради технички проблеми. Тоа ни претставуваше дополнителен проблем со намалувањето на производството“, вели за Радио Слободна Европа Максимов, оризопроизводител.
Радио Слободна Европа не доби одговор од Министерството за земјоделство за недостигот на мерки за заштита на родот на оризот, особено во време кога сите производители и воопшто земјоделците повикаа на заштита на земјоделските култури.
Од ова министерството нема одговор во однос на ефектот од мерките што се преземаат за стимулирање на земјоделците, како и намалување на трошоците за производство на земјоделските производи.
Недостигот од сезонски работници остава многу полиња лоша.Еден
од најголемите предизвици со кои се соочува земјоделскиот сектор е стареењето на работната сила, прашање кое беше истакнато како многу проблематично во најновата стратегија на македонската Влада за развој на земјоделството.
Податоците покажуваат дека во 2016 година само 4 отсто од земјоделските оператори биле млади помлади од 35 години, додека најголемиот дел од земјоделците, над 62 отсто, биле на возраст над 55 години.
Амит Салиу од скопското село Крушопек вели дека бил принуден да го намали одгледувањето на пиперки и домати, поради немање работници.
Тој смета дека треба да се најде модалитет државата да помогне да се субвенционираат сезонските работници кои би се занимавале со земјоделскиот сектор.
„Никој не сака да се занимава со земјоделство бидејќи платата е мала. Немаме моќ да дадеме повисоки плати. Во оваа насока државата може да им помогне на лицата кои се невработени, да ги ориентира кон земјоделскиот сектор и да покрие дел од исплатата. Така нивите нема да останат уварени, ќе има работа, но во исто време пазарите ќе се полнат со локални производи а не со оние што ги увезуваме“, вели Салиу за РЕЛ.
Според официјалните податоци, увозот на пченица и житни производи бележи значителен пораст во изминатата година за 19 отсто во однос на 2021 година.