Навредите, викањето, обвинувањето, заканите, задевањата, критиките или понижувањата можат да бидат исто толку штетни како физичката, сексуалната злоупотреба или сведочењето за физичко малтретирање во домот.
Според извештајот за ментално здравје на Универзитетот Харвард, кога вербалната злоупотреба е постојана и тешка, тоа создава ризик од посттрауматско стресно растројство, ист тип на психолошки колапс што често го доживуваат војниците што одат во војна.
Истражувањето на кое се базира извештајот посочува дека децата кои се цел на чести епизоди на вербална злоупотреба имаат поголеми ризици за физичка агресија, кршење на законите и социјални проблеми во споредба со другите деца.
Многу студии ја поврзуваат физичката и сексуалната злоупотреба со долготрајните ефекти врз мозокот и однесувањето, но емоционалната злоупотреба не го доби истото внимание.
Други истражувања ја поврзаа вербалната злоупотреба во детството со значително поголем ризик од развој на нестабилни и лути личности, нарцисоидно однесување, опсесивно-компулсивно нарушување и параноја.
Сепак, необјавените студии на Теич покажуваат дека изложеноста на вербално насилство влијае и на одредени области на мозокот. Овие области се поврзани со промени во вербалната интелигенција, но и со други симптоми како депресија, анксиозност и недостаток на социјализација.
Можно е, истакнува тимот, изложеноста на емоционална, физичка и сексуална злоупотреба да е поголема кај семејствата со ментална болест. Генетските фактори може да придонесат за зголемена семејна злоупотреба.
Слични проблеми имало и кај оние кои биле помалку образовани.